มณีในกล่องแก้ว
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| D#maj7 | Dm | Cm F | A# || D#maj7 | Dm | Cm F | A# |
แสD#maj7งประกาย.. แวววัDmบจับตาเมCmฆขลาF ใยลืมแก้วA#ดวงนี้เอาไว้หากดวD#maj7งดารา.. ประดับฟ้DmาสดใสดวงใCmจจึงผ่องอำไพF.. เช่นแสงA#ดาว
เมื่อฉันมอD#maj7งดวงมณี จึงคลายมองดาDmวยามราตรีแต่ฉันก็รู้CmสึกดีF แม้ไม่เคA#ยได้สัมผัสไม่ได้เชD#maj7ย เพียงได้ชม ก็สุขสDmมในอุราปรารถนCmาได้เพียงมอFง..เธอข้าA#งเดียว
จะยืนอยู่ตรD#maj7งนี้ แม้ทำได้เพีDmยงมองมิอาจจอCmงเป็นเจ้าขอFง ครองหัวA#ใจเกินใจจะไขD#maj7ว่ขว้า มิอาจเอื้อมมืDmอของฉันไปสุขใCmจเพียงได้มอFงเจ้าA#มณี
ใD#maj7นภวังค์.. ดั่งแสDmงสะกดใจอาจดุCmจแมงเม่Fาเข้ากองไฟA# เป็นเช่นนั้นครู่ครั้D#maj7งหากได้เชย เหมือนลมเผDmยพัดกังหันแมงเม่านั้CmนขอยอมตาFย..ดังใจA#ปอง
เมื่อฉันมอD#maj7งจากตรงนี้ จึงเห็นแสงดาDmวเพียงริบหรี่แต่ฉันก็รู้CmสึกดีF แม้ไม่เคA#ยได้สัมผัสไม่ได้เชD#maj7ย เพียงได้ชม ก็สุขสDmมในอุราปรารถนCmาได้เพียงมอFง..เธอข้าA#งเดียว
| ** |
เมื่อมองเท้D#maj7าที่อยู่ในตม ก็สุขสมในอุราฉันแม้เท้Dmาเปื้อนดินเปื้อนโคลน ก็สุขล้นในเพลานั้นหมายมอCmงแม่มารศรี โอ้เมฆขลFาที่อยู่ในฝันจักใคร่A#ได้ดวงจินดา โผนโจนเมฆา มันช่างน่าขัน
D#maj7 เพราะแก่นแท้แห่งความรักที่เราต่างมีนั้น มิใช่Dmแต่เป็นการครอบครอง แต่การได้มองหนึ่งอนงค์นั้น มิอาCmจจะไปสัมผัสให้เธอเปื้อนตFม เพราะว่ามือฉัน.. จึงมอA#งเธออยู่ไกล ๆ ให้เธอคงไว้ซึ่งความงามนั้น
| ** | ** |
เนื้อเพลง มณีในกล่องแก้ว PMC (ปู่จ๋าน ลองไมค์)แสงประกาย แวววับจับตา เมฆขลา ใยลืมแก้วดวงนี้เอาไว้ หากดวงดารา ประดับฟ้าสดใส ดวงใจจึงผ่องอำไพ เช่นแสงดาว เมื่อฉันมองดวงมณี จึงคลายมองดาวยามราตรี แต่ฉันก็รู้สึกดี แม้ไม่เคยได้สัมผัส ไม่ได้เชย เพียงได้ชม ก็สุขสมในอุรา ปรารถนาได้เพียงมองเธอข้างเดียว จะยืนอยู่ตรงนี้ แม้ทำได้เพียงมอง มิอาจจองเป็นเจ้าของ ครองหัวใจ เกินใจจะไขว่ขว้า มิอาจเอื้อมมือของฉันไป สุขใจเพียงได้มองเจ้ามณี ในภวังค์ ดั่งแสงสะกดใจ อาจดุจแมงเม่าเข้ากองไฟ เป็นเช่นนั้น ครู่ครั้งหากได้เชย เหมือนลมเผยพัดกังหัน แมงเม่านั้นขอยอมตายดังใจปอง เมื่อฉันมองจากตรงนี้ จึงเห็นแสงดาวเพียงริบหรี่ แต่ฉันก็รู้สึกดี แม้ไม่เคยได้สัมผัส ไม่ได้เชย เพียงได้ชม ก็สุขสมในอุรา ปรารถนาได้เพียงมองเธอข้างเดียว เมื่อมองเท้าที่อยู่ในตม ก็สุขสมในอุราฉัน แม้เท้าเปื้อนดินเปื้อนโคลน ก็สุขล้นในเพลานั้น หมายมองแม่มารศรี โอ้เมฆขลาที่อยู่ในฝัน จักใคร่ได้ดวงจินดา โผนโจนเมฆา มันช่างน่าขัน เพราะแก่นแท้แห่งความรักที่เราต่างมีนั้น มิใช่แต่เป็นการครอบครอง แต่การได้มองหนึ่งอนงค์นั้น มิอาจจะไปสัมผัสให้เธอเปื้อนตม เพราะว่ามือฉัน จึงมองเธออยู่ไกลๆให้เธอคงไว้ซึ่งความงามนั้น