กลับบ้าน (Home)
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
ชีวิCตลำเข็ญ แต่ใจมันยังไม่ยอมก็เลยโดนซัAmดกระเด็น เลือดกระเซ็นประเด็น ก็คือถ้าหากว่ายอFmaj7มแพ้..ในตอนนี้ ก็คงGมี..คนเสียใจ
C หน้าที่การงานการเรียน ความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง Am ภาระการเงิน ปัญหาคาใจ มันเจ็บอยู่ในทรวง Fmaj7 แต่ยังต้องสู้ ก็ยังต้องสู้ G/B หากสู้ไม่ไหวก็แค่ go back home!!
กลับบ้าCนกันเถอะ มันถึงAmเวลา..หอบใจFmaj7ที่แสนเหนื่อยล้า.. กลับไปหG/Bาคนที่รักจริงกลับบ้าCนกันเถอะ ให้ที่บ้านเยียวยาเจอคนรังAmแกมา ต้องกลับไปเช็ดน้ำตาจากคำพูดFmaj7ไม่ดีของคนอื่นที่ทำให้เจ็บปวดและกล้ำกลืนต้องฝืนทG/Bน..อีกแล้ว (กลับบ้านกันเถอะนะ)
C นอนก่ายหน้าผากมองดูเพดาน น้ำตาก็พาลจะไหล C ต่อให้แข็งให้แกร่งแค่ไหน บางครั้งก็ทนไม่ไหว Am จากบ้านมาไกลเพื่อตามฝัน หอบเสื้อผ้าใส่เป้เก่า ๆ ไว้บนบ่า และหอบปากท้องของคนที่บ้านไว้กลางหลัง Fmaj7 เดินทางออกมาไกลไร้ซึ่งญาติมิตร เป็นคนจนมาสู้ชีวิตในเมืองที่กว้างใหญ่ G/B สุดท้ายที่หวังไว้ไม่เป็นอย่างใจคิด แค่อยู่ให้รอดในแต่ละวันก็แทบจะสิ้นชีวิต
C ไฟในเมืองสว่างทั้งคืน แต่ใจกลับมืดมน ได้ต่ำกว่าค่าแรงคือค่าความเป็นคน Am เขาหยามเหยียดเดียดฉันทั้งเย้ยหยัน ต้องกัดฟันทนเอา ส่งเงินเลี้ยงปากท้องคนของเรา Fmaj7 บางวันกินข้าวคลุกน้ำปลา บางวันกินข้าวคลุกน้ำตา G/B บางวันอยากตายจนเข้าห้องน้ำจะกินน้ำยา แต่แสงสว่างที่รั้งไว้ คือแสงโทรศัพท์ของคนที่บ้านทักมา
| C | C || Fmaj7 | Fmaj7 || G | G |
| * |
กลับบ้าDนกันเถอะ มันถึงBmเวลา..หอบใจGmaj7ที่แสนเหนื่อยล้า.. กลับไปหA/D#าคนที่รักจริง
กลับบ้าDนกันเถอะ ให้ที่บ้านเยียวยาเจอคนรังBmแกมา ต้องกลับไปเช็ดน้ำตาจากคำพูดGmaj7ไม่ดีของคนอื่นที่ทำให้เจ็บปวดและกล้ำกลืนต้องฝืนทA/C#น..อีกแล้ว กลับบ้าDนกันเถอะนะ
เนื้อเพลง กลับบ้าน (Home) D GERRARD feat.KOB FLATBOY ชีวิตลำเข็ญ แต่ใจมันยังไม่ยอม ก็เลยโดนซัดกระเด็น เลือดกระเซ็นประเด็น ก็คือ ถ้าหากว่ายอมแพ้ ในตอนนี้ ก็คงมี คนเสียใจ หน้าที่การงานการเรียน ความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง ภาระการเงิน ปัญหาคาใจ มันเจ็บอยู่ในทรวง แต่ยังต้องสู้ ก็ยังต้องสู้ หากสู้ไม่ไหวก็แค่ go back home!! กลับบ้านกันเถอะ มันถึงเวลา หอบใจที่แสนเหนื่อยล้า กลับไปหาคนที่รักจริง กลับบ้านกันเถอะ ให้ที่บ้านเยียวยา เจอคนรังแกมา ต้องกลับไปเช็ดน้ำตา จากคำพูดไม่ดีของคนอื่น ที่ทำให้เจ็บปวดและกล้ำกลืน ต้องฝืนทน อีกแล้ว (กลับบ้านกันเถอะนะ) นอนก่ายหน้าผากมองดูเพดาน น้ำตาก็พาลจะไหล ต่อให้แข็งให้แกร่งแค่ไหน บางครั้งก็ทนไม่ไหว จากบ้านมาไกลเพื่อตามฝัน หอบเสื้อผ้าใส่เป้เก่าๆไว้บนบ่า และหอบปากท้องของคนที่บ้านไว้กลางหลัง เดินทางออกมาไกลไร้ซึ่งญาติมิตร เป็นคนจนมาสู้ชีวิตในเมืองที่กว้างใหญ่ สุดท้ายที่หวังไว้ไม่เป็นอย่างใจคิด แค่อยู่ให้รอดในแต่ละวันก็แทบจะสิ้นชีวิต ไฟในเมืองสว่างทั้งคืน แต่ใจกลับมืดมน ได้ต่ำกว่าค่าแรงคือค่าความเป็นคน เขาหยามเหยียดเดียดฉันทั้งเย้ยหยัน ต้องกัดฟันทนเอา ส่งเงินเลี้ยงปากท้องคนของเรา บางวันกินข้าวคลุกน้ำปลา บางวันกินข้าวคลุกน้ำตา บางวันอยากตายจนเข้าห้องน้ำจะกินน้ำยา แต่แสงสว่างที่รั้งไว้ คือแสงโทรศัพท์ของคนที่บ้านทักมา กลับบ้านกันเถอะ มันถึงเวลา หอบใจที่แสนเหนื่อยล้า กลับไปหาคนที่รักจริง กลับบ้านกันเถอะ ให้ที่บ้านเยียวยา เจอคนรังแกมา ต้องกลับไปเช็ดน้ำตา จากคำพูดไม่ดีของคนอื่น ที่ทำให้เจ็บปวดและกล้ำกลืน ต้องฝืนทน อีกแล้ว กลับบ้านกันเถอะนะ
"กลับบ้าน" เพลงพูดถึงชีวิตที่รู้สึกทุกข์และท้อแท้ จากการแบกรับภาระหน้าที่ต่างๆ นานา แต่ความทุกข์เหล่านั้นจะหายไป เพียงแค่เรา "กลับบ้าน" บ้านในที่นี้ อาจไม่ได้หมายถึงเพียงแค่ 'สถานที่' เท่านั้น แต่คือความรู้สึกของ "บ้าน" เช่นกัน .. บ้านที่จะเยียวยาให้เรารู้สึกหายเหนื่อย กลับไปชาร์จแบตเถอะ