ไม่รู้จบ (Sun and Moon)
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| C#m7 | G#m7 |
| C#m7 | G#m7 |
C#m7 เกลียดตัวเอง เกลียดจริง ๆ เกลียดตัวเอง ที่สมอG#m7งดี ที่มันช่างจำ
C#m7 เบื่อตัวเอง เบื่อจริง ๆ ที่ยังจม อยู่แต่เรื่G#m7องนี้ อยู่ซ้ำ ๆ
ก็ผ่านไปแล้C#m7ว มันตั้งนานแล้วก็ผ่านไปแล้ว มันตั้งนานแล้วทำG#m7ไมไม่ลืมเธอสักทีก็จบไปแล้C#m7ว เธอจากไปแล้วเธอเปลี่ยนไปแล้ว แล้วทำไมยังจำคิG#m7ดถึงซ้ำซ้ำอยู่อย่างนี้
เกลียดความทรงจำBmaj7 ที่มันฝังC#m7 D#m7ในใจมันแทEงหัวใจ และทารุEmณเหลือเกินเกลียดคน ๆ เดีBmaj7ยว ที่ทำให้C#m7 D#m7ไม่..ลืมทั้ง ๆE ที่เจ็บ (แต่ทำไมEmไม่จบ)
| C#m7 | G#m7 |
C#m7 วันเวลาอันยาวนานที่ผ่านมานั้น มันไม่ได้ช่วยอะไรให้มันดีขึ้นมาได้เลย G#m7 และไม่เคยมีวันไหนเลยแม้แต่วันเดียว ที่ฉันจะไม่เสียน้ำตาไปกับมัน
อะไร ๆC#m7 ที่ว่าทรมานแต่ว่าการไม่มีเธอรู้ไหมว่ามันทรมานยิ่งกว่าไหน ๆมันคG#m7งไม่มีใครเข้าใจเลยว่าฉันเสียใจแค่ไหน
| * | ** |
ไม่เคยรู้G#m7เลยจริง ๆ ว่าถูกทิ้C#7งมันเจ็บปวดมันโหดร้Aาย..ขนาดนี้Bหลับก็ฝัG#m7นเรื่องเดิมเดิม ตื่นก็คิC#7ดเรื่องเดิมเดิมและไม่รู้Emเมื่อไรจะหลุดพ้F#น
| ** |
เกลียดความทรงจำBmaj7 ที่มันฝังC#m7 D#m7ในใจมันแทEงหัวใจ และทารุEmณเหลือเกินเกลียดคน ๆ เดีBmaj7ยว ที่ทำให้C#m7 D#m7ไม่..ลืมมันทำใEห้เจ็บ เหมือนว่าเราEmต้องเจ็บต้องเจ็บจนไม่รู้จบ
| C#m7 | G#m7 |
เนื้อเพลง ไม่รู้จบ DOME JARUWAT x AOF PONGSAK เกลียดตัวเอง เกลียดจริงๆเกลียดตัวเอง ที่สมองดี ที่มันช่างจำ เบื่อตัวเอง เบื่อจริงๆที่ยังจม อยู่แต่เรื่องนี้ อยู่ซ้ำๆ ก็ผ่านไปแล้ว มันตั้งนานแล้ว ก็ผ่านไปแล้ว มันตั้งนานแล้ว ทำไมไม่ลืมเธอสักที ก็จบไปแล้ว เธอจากไปแล้ว เธอเปลี่ยนไปแล้ว แล้วทำไมยังจำ คิดถึงซ้ำซ้ำอยู่อย่างนี้ เกลียดความทรงจำ ที่มันฝังในใจ มันแทงหัวใจ และทารุณเหลือเกิน เกลียดคนๆเดียว ที่ทำให้ไม่ ลืม ทั้งๆที่เจ็บ (แต่ทำไมไม่จบ) วันเวลาอันยาวนานที่ผ่านมานั้น มันไม่ได้ช่วยอะไรให้มันดีขึ้นมาได้เลย และไม่เคยมีวันไหนเลยแม้แต่วันเดียว ที่ฉันจะไม่เสียน้ำตาไปกับมัน อะไรๆที่ว่าทรมาน แต่ว่าการไม่มีเธอรู้ไหมว่ามันทรมานยิ่งกว่าไหนๆมันคงไม่มีใครเข้าใจเลยว่าฉันเสียใจแค่ไหน ไม่เคยรู้เลยจริงๆว่าถูกทิ้งมันเจ็บปวด มันโหดร้าย ขนาดนี้ หลับก็ฝันเรื่องเดิมเดิม ตื่นก็คิดเรื่องเดิมเดิม และไม่รู้เมื่อไรจะหลุดพ้น เกลียดความทรงจำ ที่มันฝังในใจ มันแทงหัวใจ และทารุณเหลือเกิน เกลียดคนๆเดียว ที่ทำให้ไม่ ลืม มันทำให้เจ็บ เหมือนว่าเราต้องเจ็บ ต้องเจ็บจนไม่รู้จบ