เอิ้นหาน้องเขียว

  จักรพันธ์ ลำเพลิน   หมอลำ   อีสาน
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง เอิ้นหาน้องเขียว จักรพันธ์ ลำเพลิน
เนื้อร้อง/ทำนอง: เฉลิมพล มาลาคำเรียบเรียง: หนุ่ม ศุภกิตติ์

Gm | A# |Cm | D7 |

 Gm  ล่ะเขียวเอ้ย ไปไสนอ น้อหล่า   ให้คืนมาสาพี่..ว่า..   โอ้ เขียวจ๊ะ เขียวจ๋า   คืนมาหาบักอ้าย พี่ชายฮ้อง   วอน ๆ หา หน้านวล ๆ ..  คนงามเอ้ย..

Gm | Gm |Gm | Gm |

Gm | Gm |Dm | Dm |
Gm | Cm |Gm | Cm |
D7 | Gm |

จากไGmป..เมื่อเดือนกุมภาGmเขียวจากบ้านนGmา อำลาบ้านทุ่DmลาลัCmบ บ่เห็นกลับ หนออนCmงค์หลอกให้อ้ายงFง มารอท่Dmาจนจ่อGm

บอกอ้ายคอGmย ตั้งแต่เดือนห้Gmให้พี่ไปถ่D#า..สถานีFรถไDmมิดจ้อGmยเลย บ่เห็นฮอดไหCmง่พี่ยืนฮ้องไห้F คืนมาสDmาเขียวเอย..

Gm | Gm | Gm |

โอ้ยหนอนาGmย หนอนายอ้ายออดอ้อน เอาเสียงหว่อนวอนหาเป็นเวลาหลายเดือน ล่วงมาหลายมื้อคือแฟนข้านี้ หนีนา หนีไฮ่คือแฟนข้านี้ หนีนา หนีไฮ่ได้หนีไกลจากบ้าน ผู้นานมื้อ บ่เมือให้เอื้อเฟื้อ ให้นึกว่าสงสารขอให้วานเธอกลับ ส่งมาทางพี้

โตผมนี้มันเต็มทีเหมิดท่Gmโตผมนี้มันเต็มทีเบิดท่าคันเจ้าบ่คืนมาย้านแต่หมดห้วน ๆ เลยตายถิ่มบ่เหลือเป็นแท้นา ให้นึกว่าสงสารขอให้วานเธอกลับ ส่งคืนทางบ้าน

นานหลายมื้อ แต่เธอหนีไปเที่Gmยวนานหลายมื้อ แต่เธอหนีไปเที่ยวชื่อว่า น้องเขียว นามสกุล ปื้อ ๆ กะดินหมื่อบ่ปานออกจากบ้าน ใส่กระโปรงสีแดงแยงแต่คีงซวดทรง ให้ส่อยซอมเอาไว้

ใบสีหน้า ผู้ตาดิดข้างหนึ่Gmใบสีหน้า ผู้ตาดิดข้างหนึ่งใบหูสีเติ่ง ๆ เอกลักษณ์บอกไว้ คงจำได้ง่ายดีบ่ได้เขียวเกิดมาในชาตินี้ชาตินี้สิบ่อยู่มันดนสิขอลาเมืองคน ไปอยู่เมืองฟ้า

กลับมGmาสาเด้Fอ เขียวเด้Gmพี่ต้อFงการเธGmอ ให้คืนมFาหาDmพี่ถึงเขียCmวนามสกุลปื้อ ๆCmสิดำดือหมื่อF ยังรักซึ่้DmงตรึงใGm

Gmผว่าน้องขี้ฮ้าGmสำหรับอ้ายA# บ่เคยหน่ายตัวเธอCmรักเดีCmยว มีเพียงเขียวท่อนั่นเด้Cmเอิ้นหาจนเสียงเหลFอ น้องได้ยิDmนหรือGmบ่

คืนมGmาหาอายสาหล่Gmพี่เตรียมเงินถ่D#า ทั้งของหมั้Fน แหวนพลDmอยบ่ได้เขีGmยวมาเป็นแม่บักหำน้อCmชีวิตข้อFย..คงม้Dmอยละแม่นตาย..

Gm | Gm | Gm |

ชายวอนเว้า เอาเสียงลำไปส่Gmชายวอนเว้า เอาเสียงลำไปส่งให้น้องกลับคืนท่งคืนมาหาบักอ้าย อย่าหมายม้างห่างกันเขียวท่อนั้นเป็นหนึ่งในใจบ่มีไผมากค่าส่ำเขียนคนนี้ผู้ดีแฟนอ้าย

Gm | Gm | Dm | Dm |
Gm | Cm |Gm | Cm |D7 | Gm |Gm |



คอร์ดเพลง เอิ้นหาน้องเขียว จักรพันธ์ ลำเพลิน

เนื้อเพลง เอิ้นหาน้องเขียว จักรพันธ์ ลำเพลิน ล่ะเขียวเอ้ย ไปไสนอ น้อหล่า ให้คืนมาสาพี่ ว่า โอ้ เขียวจ๊ะ เขียวจ๋า คืนมาหาบักอ้าย พี่ชายฮ้อง วอนๆหา หน้านวลๆ คนงามเอ้ย จากไป เมื่อเดือนกุมภาฯ เขียวจากบ้านนา อำลาบ้านทุ่ง ลาลับ บ่เห็นกลับ หนออนงค์ หลอกให้อ้ายงง มารอท่าจนจ่อย บอกอ้ายคอย ตั้งแต่เดือนห้า ให้พี่ไปถ่า สถานีรถไฟ มิดจ้อยเลย บ่เห็นฮอดไหง่ พี่ยืนฮ้องไห้ คืนมาสาเขียวเอย โอ้ยหนอนาย หนอนาย อ้ายออดอ้อน เอาเสียงหว่อนวอนหา เป็นเวลาหลายเดือน ล่วงมาหลายมื้อ คือแฟนข้านี้ หนีนา หนีไฮ่ คือแฟนข้านี้ หนีนา หนีไฮ่ ได้หนีไกลจากบ้าน ผู้นานมื้อ บ่เมือ ให้เอื้อเฟื้อ ให้นึกว่าสงสาร ขอให้วานเธอกลับ ส่งมาทางพี้ โตผมนี้มันเต็มทีเหมิดท่า โตผมนี้มันเต็มทีเบิดท่า คันเจ้าบ่คืนมา ย้านแต่หมดห้วนๆเลยตายถิ่มบ่เหลือ เป็นแท้นา ให้นึกว่าสงสาร ขอให้วานเธอกลับ ส่งคืนทางบ้าน นานหลายมื้อ แต่เธอหนีไปเที่ยว นานหลายมื้อ แต่เธอหนีไปเที่ยว ชื่อว่า น้องเขียว นามสกุล ปื้อๆกะดินหมื่อบ่ปาน ออกจากบ้าน ใส่กระโปรงสีแดง แยงแต่คีงซวดทรง ให้ส่อยซอมเอาไว้ ใบสีหน้า ผู้ตาดิดข้างหนึ่ง ใบสีหน้า ผู้ตาดิดข้างหนึ่ง ใบหูสีเติ่งๆเอกลักษณ์บอกไว้ คงจำได้ง่ายดี บ่ได้เขียวเกิดมาในชาตินี้ ชาตินี้สิบ่อยู่มันดน สิขอลาเมืองคน ไปอยู่เมืองฟ้า กลับมาสาเด้อ เขียวเด้อ พี่ต้องการเธอ ให้คืนมาหาพี่ ถึงเขียวนามสกุลปื้อๆสิดำดือหมื่อ ยังรักซึ่้งตรึงใจ ไผว่าน้องขี้ฮ้าย สำหรับอ้าย บ่เคยหน่ายตัวเธอ รักเดียว มีเพียงเขียวท่อนั่นเด้อ เอิ้นหาจนเสียงเหลอ น้องได้ยินหรือบ่ คืนมาหาอายสาหล่า พี่เตรียมเงินถ่า ทั้งของหมั้น แหวนพลอย บ่ได้เขียวมาเป็นแม่บักหำน้อย ชีวิตข้อย คงม้อยละแม่นตาย ชายวอนเว้า เอาเสียงลำไปส่ง ชายวอนเว้า เอาเสียงลำไปส่ง ให้น้องกลับคืนท่ง คืนมาหาบักอ้าย อย่าหมายม้างห่างกัน เขียวท่อนั้นเป็นหนึ่งในใจ บ่มีไผมากค่าส่ำเขียนคนนี้ ผู้ดีแฟนอ้าย