ฤดูเก็บเกี่ยว (Mang Zhong Thai Ver.)

  FrozSloth   สตริง
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง ฤดูเก็บเกี่ยว FrozSloth

คะนึงถึงท่านคราไหFmน Hu.. ช่างC#คับแค้นดวงใจHuG#.. ฝังD#อดีตนั้นลงใต้ต้นหลิFm

Fm | C# |G# | D# |
Fm | C# |G# | D# |

ไม้Fmใบกิ่งก้านงอกเงย ร่วงC#โรยไปตามฤดูคือG#ความผันไปตามโชคชะตD#ท่านจากลาไกFmล ทิ้งเงาสนธยาแล้วC#ก็ปล่อยมือละสัมพัG#นธ์ ข้ามสายธาD#

ชาติก่อนพานพบเชื่อFmงช้า (แค่เพียงผิวเผิน)จารึกที่C#มือนั้น (ข้ามภพ ข้ามชาติ)ความเศร้าโศกไหลG#รินราวหยดหมึกเงาวาว โหD#..พุทธองค์Fmว่าไว้ (ปลงใจ ปล่อยวาง)อย่ารั้งและยึดC#เกี่ยว (อนิจจัง)จะเดินตามG#ถ้อยวาจาท่านกล่าวเช่นไรD#?

คะนึงถึงท่านคราไหFmน Hu..รักC#ไม่ยั่งยืน ต้องทนทุกข์นิรันดร์HG#u.. ไม้D#ยังผลัดใบ ทิ้งกลีบผกาลอยล่องHFmu.. เพราC#ะงั้นการยึดมั่นศรัทธานั้นจึงช่าG#งไร้ค่าน่าขัD#น..เว้าวอนร่ำFm | C# | G# | D#ไร..เว้าวอนร่ำไร(Fm)..

บัFmวงามหมื่นพันเติบโตงอC#กเงยผ่านพ้นคลื่นโคลนรอG#หยั่งรู้แจ้งในโชคชะตD#

ประคำเคลื่อนคล้อFmย ทรายร่วงตามห้วงกาลปล่อยC#วางเมื่อเหนื่อยล้าจะยื้G#อไว้ จึงเข้าใD#

* | ** |

Fm | C# | G# | D# |

HuwowowoFmwwwwรักC#ไม่ยั่งยืนต้องทนทุกข์นิรันG#ดร์ไม้D#ยังผลัดใบ ทิ้งกลีบบุปผาล่องลอFmย..เพราC#ะงั้นการยึดมั่นศรัทธานั้นจึG# | D#ง..

ช่างแสนไร้ค่Fmา มันไร้ค่C#น่าขบขัG# | D#น..จะเว้าวอนเพื่ออะไ(Fm)ร?



คอร์ดเพลง ฤดูเก็บเกี่ยว (Mang Zhong Thai Ver.) FrozSloth

เนื้อเพลง ฤดูเก็บเกี่ยว (หมังจ้ง Thai Ver.) FrozSloth คะนึงถึงท่านคราไหน Hu ช่างคับแค้นดวงใจ Hu ฝังอดีตนั้นลงใต้ต้นหลิว ไม้ใบกิ่งก้านงอกเงย ร่วงโรยไปตามฤดู คือความผันไปตามโชคชะตา ท่านจากลาไกล ทิ้งเงาสนธยา แล้วก็ปล่อยมือละสัมพันธ์ ข้ามสายธาร ชาติก่อนพานพบเชื่องช้า (แค่เพียงผิวเผิน) จารึกที่มือนั้น (ข้ามภพ ข้ามชาติ) ความเศร้าโศกไหลรินราวหยดหมึกเงาวาว โห พุทธองค์ว่าไว้ (ปลงใจ ปล่อยวาง) อย่ารั้งและยึดเกี่ยว (อนิจจัง) จะเดินตามถ้อยวาจาท่านกล่าวเช่นไร? คะนึงถึงท่านคราไหน Hu รักไม่ยั่งยืน ต้องทนทุกข์นิรันดร์ Hu ไม้ยังผลัดใบ ทิ้งกลีบผกาลอยล่อง Hu เพราะงั้นการยึดมั่นศรัทธานั้นจึง ช่างไร้ค่าน่าขัน เว้าวอนร่ำไร เว้าวอนร่ำไร บัวงามหมื่นพันเติบโต งอกเงยผ่านพ้นคลื่นโคลน รอหยั่งรู้แจ้งในโชคชะตา ประคำเคลื่อนคล้อย ทรายร่วงตามห้วงกาล ปล่อยวางเมื่อเหนื่อยล้าจะยื้อไว้ จึงเข้าใจ Huwowowowwww รักไม่ยั่งยืนต้องทนทุกข์นิรันดร์ ไม้ยังผลัดใบ ทิ้งกลีบบุปผาล่องลอย เพราะงั้นการยึดมั่นศรัทธานั้นจึง ช่างแสนไร้ค่า มันไร้ค่า น่าขบขัน จะเว้าวอนเพื่ออะไร?