แสงตะเกียงปลายดอย
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| C# G#/C | A#m Fm |
| F# Fm | F# G# |
ครูถวิC#ล ครูสาวเจ้าไฟแรFmงเพิ่งเรียนจบป้ายแดA#mงจะเป็นอีกแรงขับเคลื่อนกาFmรศึกษาไทยเพื่อนฉัF#น..พากันวาดหวัFmงไว้ว่าเธอเรียนจบไปF#จะไปเป็นครูประจำโรงเรียG#นชั้นนำ
อย่างคนนั้C#น อยากสอนโรงเรียนนี้G#/Cโรงเรียนไหนก็ดีA#m ถ้ามีเงินเดือนให้เขาเพียFmงพอแต่ชีวิF#ต..ต้องการสิ่งใดหนFmอการมีเงินทองมากพF#อ หรือเกียรติภูมิของปูชนีG#ย์
ครูถวิC#ล ลาแล้วเมืองตึกสูG#/Cงและเส้นทางที่มุ่A#mง จะมุ่งสู่ดอยทุรกันดาG#รที่ตรงนั้F#น..ยังมีเพียงน้องฉัFmนเด็กน้อยยังรอวันF#ที่การศึกษาเข้ามาชโลมG#ใจ
ครูสาC#ว.. ทิ้งความวุ่ยวาG#/Cยทิ้งแม้ความสบาA#mยเพียงก่อนตายอยากทำหน้าที่G#ของครูขอบคุF#ณนะที่มาช่วยหFmนูที่นี่ไม่มีคF#รู ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีแม้G#เงิน
แต่ที่แห่งนี้C#..จะมีความสุขล้G#/Cนที่เจ้าไม่อาจค้A#mนจะหามันเจอในเมืองที่วุ่นG#วายและความรักF#จากเด็กน้อยที่มากหลFmายพวกเขาจะมอบให้F#ปูชนีย์ผู้เป็นที่รักG#ยิ่ง
ในF#เมืองหลวงกว้างไกG#ลมันจะมีโอกาFmสดี ๆG# อยู่ทุกที่A#mร่ำไปจะมีF#ครูคนใดหนอใคG#ร..จะยอมทิ้งได้C#แม้ควG#/CามสบายA#mแก่นแท้F#มันอยู่ที่ใดG# ความเป็นคFmรูต้องมีG#สิ่งใดA#mมีเงินทอF#ง ชื่อเสียง มากมาG#ยหรือเพียงเพราะได้ทำหน้าที่คC#รู
แค่เพียงอยากรู้C#ว่าที่ตรงนี้เป็นอย่างไG#รที่ที่ใครต่อใคA#mรก็ไม่อยากมาเพราะมันทุรFmกันดารดังตอนนี้F# ฉันเหลือเพียงภาพฝัFmนว่าต้องมีสักวัF#นที่ตัวของฉันได้สอนโรงเรียG#นดี ๆหากตัวฉัC#น..จะทิ้งตัวพวกเขFmาเด็กน้อยบนภูเขA#mา พวกเขาเหล่านี้จะเป็นเช่นFmไรอนาคF#ต..คงมืดมิดดับไFmปถ้าไม่มีครูใดF#ให้ความใส่ใจเด็กน้อยที่นี่G#
ก็ไม่รู้C#..ว่าจะกี่ปีG#/CมันจะมีสักทีA#mที่ปูชนีย์เข้ามาสอนFmเราการศึกษF#า..เด็กน้อยบนภูเขFmาคือด้านมืดที่เรF#าไม่เคยจะเอาเข้ามาแก้ไขG#สักทีพี่จ๋C#า เด็กน้อยอยู่บนนั้G#/Cนเขาต้องมีความสำคัญA#mเท่าเทียมเด็กน้อยที่อยู่พื้นG#ล่างคือคำขอข้F#อสุดท้ายของเรือจ้าFmงผู้ที่เป็นแสงสว่าF#งเหมือนดังตะเกียงปลายดอG#ย
| * |
| C# G#/C | A#m Fm || F# Fm | F# G# |
| C# G#/C | A#m Fm || F# Fm | F# G# |
| ** | *** |
| C# |
เนื้อเพลง แสงตะเกียงปลายดอย Phumin ภูมิมินท์ บึงชารี ครูถวิล ครูสาวเจ้าไฟแรง เพิ่งเรียนจบป้ายแดง จะเป็นอีกแรงขับเคลื่อนการศึกษาไทย เพื่อนฉัน พากันวาดหวังไว้ ว่าเธอเรียนจบไป จะไปเป็นครูประจำโรงเรียนชั้นนำ อย่างคนนั้น อยากสอนโรงเรียนนี้ โรงเรียนไหนก็ดี ถ้ามีเงินเดือนให้เขาเพียงพอ แต่ชีวิต ต้องการสิ่งใดหนอ การมีเงินทองมากพอ หรือเกียรติภูมิของปูชนีย์ ครูถวิล ลาแล้วเมืองตึกสูง และเส้นทางที่มุ่ง จะมุ่งสู่ดอยทุรกันดาร ที่ตรงนั้น ยังมีเพียงน้องฉัน เด็กน้อยยังรอวันที่การศึกษาเข้ามาชโลมใจ ครูสาว ทิ้งความวุ่ยวาย ทิ้งแม้ความสบาย เพียงก่อนตายอยากทำหน้าที่ของครู ขอบคุณนะที่มาช่วยหนู ที่นี่ไม่มีครู ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีแม้เงิน แต่ที่แห่งนี้ จะมีความสุขล้น ที่เจ้าไม่อาจค้นจะหามันเจอในเมืองที่วุ่นวาย และความรักจากเด็กน้อยที่มากหลาย พวกเขาจะมอบให้ปูชนีย์ผู้เป็นที่รักยิ่ง ในเมืองหลวงกว้างไกล มันจะมีโอกาสดีๆอยู่ทุกที่ร่ำไป จะมีครูคนใดหนอใคร จะยอมทิ้งได้แม้ความสบาย แก่นแท้มันอยู่ที่ใด ความเป็นครูต้องมีสิ่งใด มีเงินทอง ชื่อเสียง มากมาย หรือเพียงเพราะได้ทำหน้าที่ครู แค่เพียงอยากรู้ว่าที่ตรงนี้เป็นอย่างไร ที่ที่ใครต่อใครก็ไม่อยากมาเพราะมันทุรกันดาร ดังตอนนี้ ฉันเหลือเพียงภาพฝัน ว่าต้องมีสักวันที่ตัวของฉันได้สอนโรงเรียนดีๆหากตัวฉัน จะทิ้งตัวพวกเขา เด็กน้อยบนภูเขา พวกเขาเหล่านี้จะเป็นเช่นไร อนาคต คงมืดมิดดับไป ถ้าไม่มีครูใดให้ความใส่ใจเด็กน้อยที่นี่ ก็ไม่รู้ ว่าจะกี่ปี มันจะมีสักทีที่ปูชนีย์เข้ามาสอนเรา การศึกษา เด็กน้อยบนภูเขา คือด้านมืดที่เราไม่เคยจะเอาเข้ามาแก้ไขสักที พี่จ๋า เด็กน้อยอยู่บนนั้น เขาต้องมีความสำคัญ เท่าเทียมเด็กน้อยที่อยู่พื้นล่าง คือคำขอข้อสุดท้ายของเรือจ้าง ผู้ที่เป็นแสงสว่างเหมือนดังตะเกียงปลายดอย
แรงบัลดาลใจ เพลงนี้แนวคิดคือเขียนจากเรื่องจริงของครูสาวป้ายแดงคนนึงครับ และข้อบกพร่องของระบบการศึกษาไทยที่เรามองข้าม