ลูกลุงขี้เมา
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Dm F | C A# || A# C | Dm |
| Dm A# | Gm A# || Dm C | Dm | Dm |
เขาเกิDmดจากความรัก..ของครอบครัCวชนบทชีวิตA7แสนรันทด ทำให้พ่อDmจากไปแม่บอDmกพ่อเข้ากรุง..มุ่งทำงานCเพื่อหาเงินเผชิญA7โชคชะตาในเมืองDmใหญ่
แต่เดิFมพ่อมีหวัง ยังส่งข่าCวติดต่อมาผ่านไปGmหลายปีกว่า ข่าวไม่มDmา พ่อเงียบหายเป็นตาFยหรือร้ายดี อยู่ทางนี้Cเฝ้าแต่คอยบางครั้งA7แม่เหม่อลอยแล้วสะอื้นไห้
| Dm C | Dm |
เนิ่นนาDmนยี่สิบปี จนบัดนี้Cเขาเป็นหนุ่มชีวิA7ตยังลุ่ม ๆ ยังดอน ๆDm ไม่ไปไหนข้าวเปลืDmอกที่ปลูกมา มีราคาCแค่ต้นทุนไปงอกA7 ไปพอกพูนพ่อค้ากำไรDm
ที่ดิFนไม่มีเหลือ ก้มหน้ากิCนบนที่เช่าแม่ป่วGmยเพราะโศกเศร้า ได้ไม่นาDmนก็จากไปเหลือเขFาเพียงลำพัง ฝังศพแม่Cไว้ข้างวัดมีเงิA7นจะมาจัดงานศพให้ยิ่งใหญ่
| Dm A# | Gm A# || Dm C | Dm |
ใครหนFอ.. ใครCกันยังทุกข์Dmยากอยู่กินลำบากA#..ในชนบCทวันนี้Dmรู้ไหFม..คนเมือCงมักคอยเอาเปรีDmยบทั้งหยาม ทั้งเหยียA7บ ปล้นชิงไม่เหลือชิ้นดี
| Dm F | C A# || A# C | Dm |
| Dm A# | Gm A# || Dm C | Dm | Dm |
ไม่Dmมีห่วงใด ๆ กลับบ้านไร่C กลับนาดอนลูกโทนA7พร้อมเร่ร่อน ตามหาพ่อDmผู้สูญหายเมืองกรุDmงกับอีสาน มีตำนาCนตกทอดมาผู้คนA7ทิ้งไร่นาหาชีวิตDmใหม่
ลูกโทFนแม้เคยเห็น..ใบหน้าพ่CอในความจำเดินหGmาเช้าจรดค่ำ คนมันเยDmอะ เมืองมันใหญ่ถามใคFรก็ไม่รู้ กลับจ้องดูCหัวจรดตีนอีสาA7นคนเปื้อนดินกลิ่นโคลนสาบควาย
| Dm C | Dm |
เป็นคนDmเหมือน ๆ กัน แต่กลับมีCเส้นแบ่งกั้นไม่ใช่A7ที่เธอฉัน แต่เธอนั้นDmมาจากไหนจากดินDmแดนกันดาร จากชนชั้Cนยากและจนที่นี่A7เขาไม่สน คนมีเงิDmนเป็นใหญ่
ฉันเคFยเห็นผู้เฒ่า..ลุงขี้เมCาข้ามถนนหากใคGmรพบลูกโทน ช่วยบอกทีDmพ่อเขาตายไม่ต้อFงเที่ยวตามหา จงก้มหน้Cาสู้ต่อไปฉันคืA7อกำลังใจข้ามฟากให้ได้ สะพานลอย
| Dm A# | Gm A# || Dm C | Dm |
ชีวิF Cต..นั้นมีสองDmฟากฟากความทุกข์ยาA#ก อีกฟาCกความสุขสบDmายอย่าท้F Cอ.. ขอให้โทนอดทDmนอดทนถึงวัA7น..ฟ้าดินเห็นใจ
| Dm F | C A# || A# C | Dm |
| Dm A# | Gm A# || Dm C | Dm |
เนื้อเพลง ลูกลุงขี้เมา แอ๊ด คาราบาว เขาเกิดจากความรัก ของครอบครัวชนบท ชีวิตแสนรันทด ทำให้พ่อจากไป แม่บอกพ่อเข้ากรุง มุ่งทำงานเพื่อหาเงิน เผชิญโชคชะตาในเมืองใหญ่ แต่เดิมพ่อมีหวัง ยังส่งข่าวติดต่อมา ผ่านไปหลายปีกว่า ข่าวไม่มา พ่อเงียบหาย เป็นตายหรือร้ายดี อยู่ทางนี้เฝ้าแต่คอย บางครั้งแม่เหม่อลอยแล้วสะอื้นไห้ เนิ่นนานยี่สิบปี จนบัดนี้เขาเป็นหนุ่ม ชีวิตยังลุ่มๆยังดอนๆไม่ไปไหน ข้าวเปลือกที่ปลูกมา มีราคาแค่ต้นทุน ไปงอก ไปพอกพูนพ่อค้ากำไร ที่ดินไม่มีเหลือ ก้มหน้ากินบนที่เช่า แม่ป่วยเพราะโศกเศร้า ได้ไม่นานก็จากไป เหลือเขาเพียงลำพัง ฝังศพแม่ไว้ข้างวัด มีเงินจะมาจัดงานศพให้ยิ่งใหญ่ ใครหนอ ใครกันยังทุกข์ยาก อยู่กินลำบาก ในชนบทวันนี้ รู้ไหม คนเมืองมักคอยเอาเปรียบ ทั้งหยาม ทั้งเหยียบ ปล้นชิงไม่เหลือชิ้นดี ไม่มีห่วงใดๆกลับบ้านไร่ กลับนาดอน ลูกโทนพร้อมเร่ร่อน ตามหาพ่อผู้สูญหาย เมืองกรุงกับอีสาน มีตำนานตกทอดมา ผู้คนทิ้งไร่นาหาชีวิตใหม่ ลูกโทนแม้เคยเห็น ใบหน้าพ่อในความจำ เดินหาเช้าจรดค่ำ คนมันเยอะ เมืองมันใหญ่ ถามใครก็ไม่รู้ กลับจ้องดูหัวจรดตีน อีสานคนเปื้อนดินกลิ่นโคลนสาบควาย เป็นคนเหมือนๆกัน แต่กลับมีเส้นแบ่งกั้น ไม่ใช่ที่เธอฉัน แต่เธอนั้นมาจากไหน จากดินแดนกันดาร จากชนชั้นยากและจน ที่นี่เขาไม่สน คนมีเงินเป็นใหญ่ ฉันเคยเห็นผู้เฒ่า ลุงขี้เมาข้ามถนน หากใครพบลูกโทน ช่วยบอกทีพ่อเขาตาย ไม่ต้องเที่ยวตามหา จงก้มหน้าสู้ต่อไป ฉันคือกำลังใจข้ามฟากให้ได้ สะพานลอย ชีวิต นั้นมีสองฟาก ฟากความทุกข์ยาก อีกฟากความสุขสบาย อย่าท้อ ขอให้โทนอดทน อดทนถึงวัน ฟ้าดินเห็นใจ