น้ำตาพระอานนท์

  เพลิน พรหมแดน   ลูกกรุง
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง น้ำตาพระอานนท์ เพลิน พรหมแดน

C#m A | B C#m |

พระอานนท์ออC#mกมาข้างนอกแล้วยืF#mแอบสะอื้Bนกล้ำกลืนทุกข์โถมทวีE C#m  องค์พระมุนินBทร์จะสิ้นแล้G#mว แต่เรC#mานี่.. A  อาสวะมีBมิสิ้นC#mไป

   องค์พระบรมคG#mรู..   จะทอดทิ้งเราให้Aอยู่ อย่าBงเดียวC#mดาย   นับแต่วัBนพรุ่งนี้G#mไม่มีไC#mด้.. A  รับใช้องBค์พระภควัEนต์

C#m | C#m |E | C#m | C#m |
G#m | A B | C#m | C#m |

อานนท์นี้จะปูอาC#mสน์ทั้งถือบาตรจีวF#mถวายน้ำสงฆ์B พระภัคร ล้างพระกรF#mบ้วนพระโอษฐ์อีกตามจBร ผู้ใดใครหนอภายหG#mน้า

 C#m  โอ้เรBาเหมือนดังนกหัดบิG#m   แม่นกมาสิ้BนสูญชีวG#m   ปีกนั้นยังไม่กล้C#mา ขาไม่แข็งแรงพF#m

C#m | F#m B |

ยังบินถลG#mา ต้องระวังรั้งรF#mปีกแม่Bแผ่คอยบินคลF#mอ ได้พอหล่อเลี้BยงชีวัE

F#m B | E |

เปรียบเป็นเช่นเรG#mา ได้เพียงพระโสดาบัC#mยัBงไม่ทันสำเร็C#mจ.. เป็นพระอรF#m Bหันต์พระศาสดG#mาก็จะมาปรินิพพาF#mในราตรีBนี้ไม่นาG#mน ผ่านเลยลาลัAบล่วงไC#m

F#m B | C#m |

โอ้เรBาทำฉันใดG#m เมื่อสิ้นแล้วAพระผู้ทรงC#mชัยพระอานBนท์กำสรC#mด น้ำตานองหยดรินไหลF#mด้วยสุดจะฝืG#mนสะอื้นยืนร่ำไห้F#mโศกBาอาลัF#mย น้ำตาหลั่งไหลBนองหน้E

C#m | F#m B |G#m | F#m |
G#m A | C#m |
C#m B | C#m B | C#m B |A | F#m |
G#m F#m | G#m A | B | E | E |

องค์พระทศพC#mลไม่เห็นอานนท์อยู่ในนั้F#mจึงตรัสถG#mามว่าอานนท์ไปไหนกัF#mพระภิกษุผู้รู้เหตุกาBรณ์กราบทูลถวายไปว่G#mา..

 C#m  ว่าท่านพรBะอานนท์ไG#mป..   แอบยืนร่ำไห้Bฟูมฟายน้ำตG#m   เศร้าระทมหมองไหC#mม้ อกใจนั้นให้เหว่ว้F#mา..

C#m | F#m B |

ยามใดสิ้นสูG#mญพระอดุลยศาสดF#mก็ดัBงชีวF#mา..พระอานนท์นั้Bนสิ้นEไป

F#m B | E |

ทราบความดังนั้G#mน พลันองค์พระทรงชัC#mย..ให้ตาBมพระอานนท์มาใกC#mล้แล้วย้ำทำให้ปลอบโยน F#m

C#m | F#m B |

ลดความเศร้าหมG#mองที่เข้าครองในกมF#mแก่พรBะอานนF#mท์..ให้คลายทุกข์ทBนวิญญาEณ์

C#m | F#m B |G#m | F#m |G#m A | C#m |
C#m B | C#m B |A B | E |



คอร์ดเพลง น้ำตาพระอานนท์ เพลิน พรหมแดน

เนื้อเพลง น้ำตาพระอานนท์ เพลิน พรหมแดนพระอานนท์ออกมาข้างนอกแล้วยืน แอบสะอื้นกล้ำกลืนทุกข์โถมทวี องค์พระมุนินทร์จะสิ้นแล้ว แต่เรานี่ อาสวะมีมิสิ้นไป องค์พระบรมครู จะทอดทิ้งเราให้อยู่ อย่างเดียวดาย นับแต่วันพรุ่งนี้ไม่มีได้ รับใช้องค์พระภควันต์ อานนท์นี้จะปูอาสน์ทั้งถือบาตรจีวร ถวายน้ำสงฆ์ พระภัคร ล้างพระกร บ้วนพระโอษฐ์อีกตามจร ผู้ใดใครหนอภายหน้า โอ้เราเหมือนดังนกหัดบิน แม่นกมาสิ้นสูญชีวา ปีกนั้นยังไม่กล้า ขาไม่แข็งแรงพอ ยังบินถลา ต้องระวังรั้งรอ ปีกแม่แผ่คอยบินคลอ ได้พอหล่อเลี้ยงชีวัน เปรียบเป็นเช่นเรา ได้เพียงพระโสดาบัน ยังไม่ทันสำเร็จเป็นพระอรหันต์ พระศาสดาก็จะมาปรินิพพาน ในราตรีนี้ไม่นาน ผ่านเลยลาลับล่วงไป โอ้เราทำฉันใด เมื่อสิ้นแล้วพระผู้ทรงชัย พระอานนท์กำสรด น้ำตานองหยดรินไหล ด้วยสุดจะฝืนสะอื้นยืนร่ำไห้ โศกาอาลัย น้ำตาหลั่งไหลนองหน้า องค์พระทศพลไม่เห็นอานนท์อยู่ในนั้น จึงตรัสถามว่าอานนท์ไปไหนกัน พระภิกษุผู้รู้เหตุการณ์กราบทูลถวายไปว่า ว่าท่านพระอานนท์ไป แอบยืนร่ำไห้ฟูมฟายน้ำตา เศร้าระทมหมองไหม้ อกใจนั้นให้เหว่ว้า ยามใดสิ้นสูญพระอดุลยศาสดา ก็ดังชีวาพระอานนท์นั้นสิ้นไป ทราบความดังนั้น พลันองค์พระทรงชัย ให้ตามพระอานนท์มาใกล้ แล้วย้ำทำให้ปลอบโยน ลดความเศร้าหมองที่เข้าครองในกมล แก่พระอานนท์ให้คลายทุกข์ทนวิญญาณ์