คนหนังเหนียว

  คาราบาว   เทียรี่ เมฆวัฒนา   เล็ก คาราบาว   เพื่อชีวิต
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง คนหนังเหนียว คาราบาว

Am | Am |C | F G |

Am | C |F | G |
Am | C |F | G |
Am | C |F | G |
F | G |

 Am  ประตูโรงงาCนมันปิดแล้วพวกเรF   (ปะกะตูปิดอีกแล้วเหรGอ) ก็ถึงคราวหมองหม่Am   หนทางมืดมCนจะมีกี่คF   (นั่นดิ นั่นดิ)G มาเข้าใจเห็นใจ

 Am  อยู่เพื่องาCน ทำเพื่อเงิF   (วันละกี่ตังค์กันเชียว) (น้อGย) วันละไม่เท่าไร Am  ไม่พอยาไส้C เลี้ยงลูก เลี้ยงเมีF   (ก็มีเมียหลายคนนี่G) (มีคนเดียว แต่บ่น)   ได้เป็นวัน ๆF (บ่นจริง ๆ แล้วแก่อีกต่างหาGก)

 Am  เป็นกรรมกCร เร่ขายแรงงF Gาน.. นั้นมันแสนลำบาก Am  ชีวิตทุกข์ยาCก ค่าหยูก ค่ายF   (ค่าโน่น ค่านี่G) ค่าน้ำค่าไฟ Am  บ้านต้องเช่Cา ค่าข้าว ค่าเหล้F   (สำคัญนะค่าเหล้าเนี่Gย) แล้วจะเหลืออะไรล่ะ Am  สิ้นเดือนสุดท้าCย จะให้ทำยังไรF   (นั่นดิ) Gเพราะเขาเลิกจ้างแล้F | Gว..

 C  คิดขอทาFน ละอายใจอCยู่..   คิดขอทาFน ละอายใจอCยู่..   สองมือมันยังดีF สองขายังอCยู่..   สองมือมันยังดีF สองขายังเดิAm | Gน..   เลยใจไม่กล้Fา (เขินเหรอเพื่อน) (Gเขินดิ) F  อยากตัดใGจหวนกลับคืนสู่บ้านนC   ก็หมดปัญญGา เขาแย่งที่นาไปแล้F | Gว..

Am | C |F | G |
Am | C |F | G |
Am | C |F | G |
F | G |

** |

 Am  ตึกรามใหญ่โตC ถนนมากมาFย (แต่รถติด) G  รถราก็ขวักไขAmว่   ย่ำเดินเรื่อยไป Cสายตาจับจ้อFง (ไม่เห็นขี่ม้าบ้าง) G  ที่ป้ายรับคนงาน

 Am  มืดค่ำลงC ร้านรวงมันก็ปิF   (ปิดอีกและ) (กลัวโดนปล้Gน)   แหล่งราตรีเบ่งบานAmนะสิ   สถานบริกาCรสาวน้อยทำงFาน (จ๋าจ้ะ จ๋าจ้ะ) G  กันตัวเป็นเกลีFยว..   (แล้วมีเงินเหรอจะไปจ๋าจ๊Gะกับเค้าเนี่ย)

 Am  เป็นชายอย่างฉัCนมันนึกน้อยใจF   (เนี่ยะน้อยใจ)G ขายใครไม่ออAm   เหมือนทุยบ้านนอCก จะมีก็แรF | Gง..   ที่เอาไว้ไถนAm   หมดเรี่ยวแรCงยังเข้าโรงฆ่าสัFตว์   (เจ็บใจจริง ๆ เลยG) มันยังได้ราคAm   เนื้อหนังมังสCาของคนกับควาFย.. (นั่นดิ) G  แล้วใครจะเหนียวกว่ากัF (ไม่รู้ ไม่ใช่คนGแถวนี้)

Am | C |F | G |
F | G | F |



คอร์ดเพลง คนหนังเหนียว คาราบาว

เนื้อเพลง คนหนังเหนียว คาราบาวประตูโรงงานมันปิดแล้วพวกเรา ปะกะตูปิดอีกแล้วเหรอ ก็ถึงคราวหมองหม่น หนทางมืดมนจะมีกี่คน นั่นดิ นั่นดิ มาเข้าใจเห็นใจ อยู่เพื่องาน ทำเพื่อเงิน วันละกี่ตังค์กันเชียว น้อย วันละไม่เท่าไร ไม่พอยาไส้ เลี้ยงลูก เลี้ยงเมีย ก็มีเมียหลายคนนี่ มีคนเดียว แต่บ่น ได้เป็นวันๆ บ่นจริงๆแล้วแก่อีกต่างหาก เป็นกรรมกร เร่ขายแรงงานนั้นมันแสนลำบาก ชีวิตทุกข์ยาก ค่าหยูก ค่ายา ค่าโน่น ค่านี่ ค่าน้ำค่าไฟ บ้านต้องเช่า ค่าข้าว ค่าเหล้า สำคัญนะค่าเหล้าเนี่ย แล้วจะเหลืออะไรล่ะ สิ้นเดือนสุดท้าย จะให้ทำยังไร นั่นดิ เพราะเขาเลิกจ้างแล้ว คิดขอทาน ละอายใจอยู่ คิดขอทาน ละอายใจอยู่ สองมือมันยังดี สองขายังอยู่ สองมือมันยังดี สองขายังเดิน เลยใจไม่กล้า เขินเหรอเพื่อน เขินดิ อยากตัดใจหวนกลับคืนสู่บ้านนา ก็หมดปัญญา เขาแย่งที่นาไปแล้ว ตึกรามใหญ่โต ถนนมากมาย แต่รถติด รถราก็ขวักไขว่ ย่ำเดินเรื่อยไป สายตาจับจ้อง ไม่เห็นขี่ม้าบ้าง ที่ป้ายรับคนงาน มืดค่ำลง ร้านรวงมันก็ปิด ปิดอีกและ กลัวโดนปล้น แหล่งราตรีเบ่งบานนะสิ สถานบริการสาวน้อยทำงาน จ๋าจ้ะ จ๋าจ้ะ กันตัวเป็นเกลียว แล้วมีเงินเหรอจะไปจ๋าจ๊ะกับเค้าเนี่ย เป็นชายอย่างฉันมันนึกน้อยใจ เนี่ยะน้อยใจ ขายใครไม่ออก เหมือนทุยบ้านนอก จะมีก็แรง ที่เอาไว้ไถนา หมดเรี่ยวแรงยังเข้าโรงฆ่าสัตว์ เจ็บใจจริงๆเลย มันยังได้ราคา เนื้อหนังมังสาของคนกับควายนั่นดิ แล้วใครจะเหนียวกว่ากัน ไม่รู้ ไม่ใช่คนแถวนี้