ฟ้าไกลดิน

  แดง จิตกร   หมอลำ   อีสาน   อกหัก
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง ฟ้าไกลดิน แดง จิตกร
เนื้อร้อง/ทำนอง: สลา คุณวุฒิเรียบเรียง: หนุ่ม ภูไทสังกัดค่าย: TOPLINE

Fm | Fm | Cm |
Fm | Cm |D# | Fm | Fm |

เหมือนดินFmกับฟ้าพี่หนุ่มชาวนFmาบังอาจคิดมารักเจ้Cmน้องเป็นเช่นฟ้D#า เผลอมาคุกเข่G#า..ให้ดินชมเงD#า..ชั่วครั้ง ชั่วคราว ก็A#mไป

เย้ายวนถวิFmหลอกให้ไอดิFmนคิดว่ายุพินมีCmใจเผลอA#ตัว ไม่มองดูเงA#mหมายจะเอG#า..ฟ้ามาครองได้ดินเฝ้าเอาใจG# สุดท้ายฟ้าก็ไปไกลFmดิน

 Fm  ความหวังสิ้น แนวดินมันต่ำ   มีกรรมอยู่แล้ว แนวฟ้าเพินสูง   หมายสิมุ่งดึงเพินมาหา   เบิดปัญญาบ่เอามาได้   อันตัวอ้ายคือดินเบิดค่า   นางเป็นดั่งฟ้า คุณค่าต่างกัน

นับวันยิ่งหมFmองเส้นทางเงินFmทอง..สองเรามันห่างCmกันยศศักดินD#า ญาติกาลาวัณG#ย์น้ำปนน้ำมัน ไม่อาจไปกันได้เA#mลย

แล้วเธอก็หาFmเมื่อเจอผู้ชาFmยที่เจ้านั้นควรคู่Cmเชยพี่มอA#ง..เจ้าเดินไกลA#mห่างไม่G#อาจเหนี่ยวรั้งได้A#mเลยก้อนดินเชยG# ๆ ก็เลยก้มกินน้ำFmตา

 Fm  ดินกับฟ้า   คือนกกับกา มันเดินได้คนอย่าง   หลงทางชั่วครู่ พอฮู้เซินหนี   เจ้าจากพี่ บ่ตี๋อุ่นพอหนอย   ดินยังคอยคึดเห็นคุณฟ้า   ไปสาหล่า เวหาสูงส่ง   อย่ามาลงสู่พื้น ดินสิเปื้อนเปลี่ยนสี

ไปดีFmเถิดฟ้าพี่หมดปัญญFmาจะได้น้องมาเคียงCmใกล้ขอบคุA#ณที่กาลครั้งหA#mนึ่ง..เจ้าโน้มดึCmงมาร่วมเคียงดินได้G#พอเจ้าลาไกล ดินไม่นินทาฟ้าFmเลย

 Fm  คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้   คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้   ยามหนีไกลใจอ้ายบ่ว่า   เฮามันเป็นคือดินและฟ้า คุณค่าอยู่ห่างกัน   เมื่อถึงวันเจ้าเลยไกลพี่   เข้าใจดีพี่ไม่เคยว่า   แค่แล้ว ๆ มา กะบุญแล้ว

Cm | Fm | Cm |
A#m D# | Fm | Fm |



คอร์ดเพลง ฟ้าไกลดิน แดง จิตกร

เนื้อเพลง ฟ้าไกลดิน แดง จิตกรเหมือนดินกับฟ้า พี่หนุ่มชาวนาบังอาจคิดมารักเจ้า น้องเป็นเช่นฟ้า เผลอมาคุกเข่า ให้ดินชมเงาชั่วครั้ง ชั่วคราว ก็ไป เย้ายวนถวิล หลอกให้ไอดินคิดว่ายุพินมีใจ เผลอตัว ไม่มองดูเงา หมายจะเอาฟ้ามาครองได้ ดินเฝ้าเอาใจ สุดท้ายฟ้าก็ไปไกลดิน ความหวังสิ้น แนวดินมันต่ำ มีกรรมอยู่แล้ว แนวฟ้าเพินสูง หมายสิมุ่งดึงเพินมาหา เบิดปัญญาบ่เอามาได้ อันตัวอ้ายคือดินเบิดค่า นางเป็นดั่งฟ้า คุณค่าต่างกัน นับวันยิ่งหมอง เส้นทางเงินทองสองเรามันห่างกัน ยศศักดินา ญาติกาลาวัณย์ น้ำปนน้ำมัน ไม่อาจไปกันได้เลย แล้วเธอก็หาย เมื่อเจอผู้ชายที่เจ้านั้นควรคู่เชย พี่มองเจ้าเดินไกลห่าง ไม่อาจเหนี่ยวรั้งได้เลย ก้อนดินเชยๆก็เลยก้มกินน้ำตา ดินกับฟ้า คือนกกับกา มันเดินได้คนอย่าง หลงทางชั่วครู่ พอฮู้เซินหนี เจ้าจากพี่ บ่ตี๋อุ่นพอหนอย ดินยังคอยคึดเห็นคุณฟ้า ไปสาหล่า เวหาสูงส่ง อย่ามาลงสู่พื้น ดินสิเปื้อนเปลี่ยนสี ไปดีเถิดฟ้า พี่หมดปัญญาจะได้น้องมาเคียงใกล้ ขอบคุณที่กาลครั้งหนึ่ง เจ้าโน้มดึงมาร่วมเคียงดินได้ พอเจ้าลาไกล ดินไม่นินทาฟ้าเลย คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้ คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้ ยามหนีไกลใจอ้ายบ่ว่า เฮามันเป็นคือดินและฟ้า คุณค่าอยู่ห่างกัน เมื่อถึงวันเจ้าเลยไกลพี่ เข้าใจดีพี่ไม่เคยว่า แค่แล้วๆมา กะบุญแล้ว