ลืมตาในความมืด

  Ebola   สตริง
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง ลืมตาในความมืด EBOLA (อีโบลา)
เนื้อร้อง: สุรชัย พรพิมานแมนทำนอง: วรรณิต ปุณฑริกาภาเรียบเรียง: Ebolaสังกัดค่าย: ME RECORDS

เมื่อตะวันAmอำลา เมื่อฟ้าพGลันดับแสงAm | Gไป..เริ่มจากความAmเลือนรางสุดท้าFยทุกอย่างลับหAm | Gาย..

การเดินทางยังเหลืFอให้ต้องรอนแรGแต่ไม่รู้เลAmยจะดีจะร้ายวินาทีที่ฟ้Fามืดลง ชีวิGตคงอันตราC

ในความมืดมิCด.. ไม่เห็นสักอย่างรอบกาFย..เสียงที่ได้ยินจากหัวAmใจ.. มันสั่Fงให้ฉันลืมตGต่อให้มองไม่เห็นอะไAmร..

ได้เรียนรู้Amความกลัว..ที่แฝGงในความมืดAm | Gมน..ได้ซึมซัAmบความจริงยอมรัFบในเหตุและผAmล (จะร้ายดีG)

แม้จะเคยมีแสFงที่ส่องนำทางGไม่ว่าช้าเร็Amวก็ต้องดับไปช่วงชีวิตที่ทFรมาน จะรัGบมือมันยังไC

ต่อให้มืดมิCด ไม่เห็นสักอย่างรอบกาFเสียงที่ได้ยินจากหัวAmใจ ยังสั่งFให้ฉันลืมตGเพื่อมองความจริงที่ปวดร้าCยอมรับในความเป็นไปFแม้มืดมนสักเท่าAmไร ก็ยังFจะขอลืมตGา..ต่อให้มองไม่เห็นอะไร

F | G |Am | Am |
F | G |Am | Am |

ขอAmแค่ได้มองมันด้วยสองFตา (สองตา)ในAmทุกความโหดร้ายที่ต้องรับGมา (รับมา)เมื่อแสAmงของชีวิต ฉันได้หายFไป (ดับไป)มืดมAmนสักเท่าไร จะเหน็บหนาGวสักเพียงใด

** |

ขอAmแค่ได้มองมันด้วยสองGตา (น้ำตา)ในAmทุกความโหดร้ายที่ต้องรับGมา (กอดไว้)เมื่อแสAmงของชีวิต ฉันได้หายGไป (ความจริง)มืดมAmนสักเท่าไร จะเหน็บหนาGวสักเพียงใดคงไม่ตาCย..



คอร์ดเพลง ลืมตาในความมืด EBOLA (อีโบลา)

เนื้อเพลง ลืมตาในความมืด EBOLA (อีโบลา)เมื่อตะวันอำลา เมื่อฟ้าพลันดับแสงไป เริ่มจากความเลือนราง สุดท้ายทุกอย่างลับหาย การเดินทางยังเหลือให้ต้องรอนแรม แต่ไม่รู้เลยจะดีจะร้าย วินาทีที่ฟ้ามืดลง ชีวิตคงอันตราย ในความมืดมิดไม่เห็นสักอย่างรอบกาย เสียงที่ได้ยินจากหัวใจมันสั่งให้ฉันลืมตา ต่อให้มองไม่เห็นอะไร ได้เรียนรู้ความกลัวที่แฝงในความมืดมน ได้ซึมซับความจริง ยอมรับในเหตุและผล จะร้ายดี แม้จะเคยมีแสงที่ส่องนำทาง ไม่ว่าช้าเร็วก็ต้องดับไป ช่วงชีวิตที่ทรมาน จะรับมือมันยังไง ต่อให้มืดมิด ไม่เห็นสักอย่างรอบกาย เสียงที่ได้ยินจากหัวใจ ยังสั่งให้ฉันลืมตา เพื่อมองความจริงที่ปวดร้าว ยอมรับในความเป็นไป แม้มืดมนสักเท่าไร ก็ยังจะขอลืมตา ต่อให้มองไม่เห็นอะไร ขอแค่ได้มองมันด้วยสองตา สองตา ในทุกความโหดร้ายที่ต้องรับมา รับมา เมื่อแสงของชีวิต ฉันได้หายไป ดับไป มืดมนสักเท่าไร จะเหน็บหนาวสักเพียงใด ขอแค่ได้มองมันด้วยสองตา น้ำตา ในทุกความโหดร้ายที่ต้องรับมา กอดไว้ เมื่อแสงของชีวิต ฉันได้หายไป ความจริง มืดมนสักเท่าไร จะเหน็บหนาวสักเพียงใด คงไม่ตาย