ฟ้าไกลดิน (Ost.บอดี้การ์ดหมอลำ)
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Bm | Em || G | Am | Em |
| C D | Em || G D |
| Em | Em | Em |
เหมือนดินกับฟ้Emาพี่หนุ่มชาวนCาบังอาจคิดมDารักเจ้Emาน้องเป็นเช่นฟ้Dา เผลอมาคุกเข่Gาให้ดินชมเงDา.. ชั่วครั้ง ชั่วคราว ก็Am Bm | C Dไป..
เย้ายวนถวิEmลหลอกให้ไอดิCน คิดว่ายุพิDนมีใจGเผลอตัAวไม่มองดูเงAmาหมายจะเอGาฟ้ามาครองไEmด้ดินเฝ้าเอาใCจ สุดท้าBmยฟ้าก็DไปไกลEmดิน
Em ความหวังสิ้น แนวดินมันต่ำ
ความหวังสิ้Cน แนวดิDนมันต่ำEm
มีกรรมอยู่แล้ว แนวฟ้าเพินสูง
หมายสิมุ่งดึงเพินมาหา เบิดปัญญา บ่เอามาได้
อันตัวอ้CายคือดิDนเบิดค่Emา
นางเป็นดั่งฟ้า คุณค่าต่างกัน
| Em | Em | Em |
นับวันยิ่งหมEmองเส้นทางเงินทCองสองเราDมันห่างกัGนยศศักดินDา ญาติกาลาวัณGย์เหมือนน้ำปนน้ำมัน Dไม่อาจไปกันได้Am Bm | C Dเลย..
แล้วเธอก็หาEmยเมื่อเจอผู้ชาCยที่เจ้านั้นควDรคู่เชGยพี่มอAงเจ้าเดินไกลห่Amางไม่อาGจเหนี่ยวรั้งได้เลAmยก้อนดินเชยC ๆ ก็เลBmยก้มกิDนน้ำEmตา
Em ดินกับฟ้า
คือนกกับกCา มันบินได้D คนหย่Emาง
หลงทางชั่วครู่ พอฮู้เซินหนี
เจ้าถิ่มพี่ บ่ตี๋อุ่นพอหนอย
ดินยังคอยคึดเห็นคุณฟ้า
ไปสาหล่Cา เวหาDสูงส่Emง
อย่ามัวลงสู่พื้น ฟ้าสิเปื้อนเปลี่ยนสี
| Em | Em | Em |
ไปดีเถิดฟ้Emาพี่หมดปัญญCา จะได้น้องมDาเคียงใกGล้ขอบคุAณที่กาลครั้งAmหนึ่งเจ้าโน้มดึGงมาร่วมเคียงดินไEmด้พอเจ้าลาCไกล ดินไม่BmนินทDาฟ้าเEmลย
Em คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้
คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้
ยามหนีไกลใจอ้ายบ่ว่า
เฮามันเป็นคือดินและฟ้า คุณค่าอยู่ห่างกัน
เมื่อถึงวัน เจ้าเลยไกลพี่
เข้าใจดี พี่ไม่เคยว่า
แค่เดินสุยมา กะบุญแล้ว..
| C D | Em || G D | Em |
| Em | Em || Em |
เนื้อเพลง ฟ้าไกลดิน (Ost.บอดี้การ์ดหมอลำ) พ้อยท์ ชลวิทย์ x ปอยฝ้าย มาลัยพรเหมือนดินกับฟ้า พี่หนุ่มชาวนาบังอาจคิดมารักเจ้า น้องเป็นเช่นฟ้า เผลอมาคุกเข่า ให้ดินชมเงาชั่วครั้ง ชั่วคราว ก็ไป เย้ายวนถวิล หลอกให้ไอดิน คิดว่ายุพินมีใจ เผลอตัวไม่มองดูเงา หมายจะเอาฟ้ามาครองได้ ดินเฝ้าเอาใจ สุดท้ายฟ้าก็ไปไกลดิน ความหวังสิ้น แนวดินมันต่ำ ความหวังสิ้น แนวดินมันต่ำ มีกรรมอยู่แล้ว แนวฟ้าเพินสูง หมายสิมุ่งดึงเพินมาหา เบิดปัญญา บ่เอามาได้ อันตัวอ้ายคือดินเบิดค่า นางเป็นดั่งฟ้า คุณค่าต่างกัน นับวันยิ่งหมอง เส้นทางเงินทองสองเรามันห่างกัน ยศศักดินา ญาติกาลาวัณย์ เหมือนน้ำปนน้ำมัน ไม่อาจไปกันได้เลย แล้วเธอก็หาย เมื่อเจอผู้ชายที่เจ้านั้นควรคู่เชย พี่มองเจ้าเดินไกลห่าง ไม่อาจเหนี่ยวรั้งได้เลย ก้อนดินเชยๆก็เลยก้มกินน้ำตา ดินกับฟ้า คือนกกับกา มันบินได้ คนหย่าง หลงทางชั่วครู่ พอฮู้เซินหนี เจ้าถิ่มพี่ บ่ตี๋อุ่นพอหนอย ดินยังคอยคึดเห็นคุณฟ้า ไปสาหล่า เวหาสูงส่ง อย่ามัวลงสู่พื้น ฟ้าสิเปื้อนเปลี่ยนสี ไปดีเถิดฟ้า พี่หมดปัญญา จะได้น้องมาเคียงใกล้ ขอบคุณที่กาลครั้งหนึ่ง เจ้าโน้มดึงมาร่วมเคียงดินได้ พอเจ้าลาไกล ดินไม่นินทาฟ้าเลย คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้ คำเอ๋ยคนเคยเคียงใกล้ ยามหนีไกลใจอ้ายบ่ว่า เฮามันเป็นคือดินและฟ้า คุณค่าอยู่ห่างกัน เมื่อถึงวัน เจ้าเลยไกลพี่ เข้าใจดี พี่ไม่เคยว่า แค่เดินสุยมา กะบุญแล้ว