ก่อนที่มันจะสาย
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Bm | A || G | A |
ต้อBmงจากบ้านมาไกลเพื่อหวังว่าตัวจะได้ดีก้มหน้Aา ก้มตา ทำงาน เพื่อหวังว่าตัวจะมั่งมีจนลืมGสนใจครอบครัว ไม่ยอมกลับบ้านตั้งหลายปีไม่ยอมAรับสายแม่ แกโทมาหาตั้งหลายที
กลัBmบไปกอดครอบครัว ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไปกลับAไปบอกรักแก ตอนที่แกนั้นยังหายใจตอนGที่แกไม่อยู่ มึงกลับมาก็สายไปอย่Aามาบอกรักแกในตอนที่แกไม่หายใจ
มึBmงกลับมาอีกทีเหลือแต่กระดูกกับขี้เถ้าแล้วมึงAจะคิดถึงในตอนที่แกนั่งป้อนข้าวแล้วมึงGจะคิดถึงในตอนที่แกบ่นทุกเช้าแล้วมึงAจะคิดถึงตอนที่มึงป่วยแกนั่งเฝ้า
แล้วมึBmงจะคิดถึงนิทานเรื่องนั้นที่แม่เล่าทำไAด้แค่คิดถึงตอนแกไม่อยู่แม่งโคตรเศร้าทำไมมึGงไม่กลับบ้านตอนที่แกอยู่รอกินข้าวว่ะ A
กลับบ้านก่อนมันจะสาDยไปไม่เหลือแม้แต่ลมหายGใจเหลือเพียงแค่ความทรงจำBm.. ที่มันวิ่งวนในหัวซ้ำA ๆตอกและย้ำGเตือนความจำว่าวันนี้.A. (ไม่มีเธอD)
ไอ้คำBmที่มึงพูดว่ารอให้ได้ดีจะกลับไปถึงมึงAยังไม่ได้ดีแต่มึงกลับบ้านก็ดีใจกินข้าGว พร้อมหน้า พร้อมตานี่แหละความสุขของครอบครัวถึงมึงAยังไม่ได้ดีไม่ต้องไปสนไม่ต้องกลัว
มึงBmไปอยู่ที่ไหนมันก็ไม่สุขเท่าที่บ้านก็ใช่Aเราไม่มีเงิน แต่กลับมาหาพ่อแม่บ้างไม่ว่าGง ไม่มีเวลา มันก็เป็นแค่ข้ออ้างก่อAนที่มันจะสายก่อนที่จะเหลือแค่รูปภาพ
| D | D || G | G || Bm | A || G | A |
| ** |
กลัGบไปกอดครอบครัว ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไปกลับAไปบอกรักแก ตอนที่แกนั้นยังหายใจตอนBmที่แกไม่อยู่ มึงกลับมาก็สายไปอย่Aามาบอกรักแกในตอนที่แกไม่หายใจ
เหลือเพียงแค่ความทรงจำBm.. ที่มันวิ่งวนในหัวซ้ำA ๆตอกและย้ำGเตือนความจำว่าวันนี้.A. ไม่มีเธDอ..
เนื้อเพลง ก่อนที่มันจะสาย Triple Pต้องจากบ้านมาไกลเพื่อหวังว่าตัวจะได้ดี ก้มหน้า ก้มตา ทำงาน เพื่อหวังว่าตัวจะมั่งมี จนลืมสนใจครอบครัว ไม่ยอมกลับบ้านตั้งหลายปี ไม่ยอมรับสายแม่ แกโทมาหาตั้งหลายที กลับไปกอดครอบครัว ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป กลับไปบอกรักแก ตอนที่แกนั้นยังหายใจ ตอนที่แกไม่อยู่ มึงกลับมาก็สายไป อย่ามาบอกรักแกในตอนที่แกไม่หายใจ มึงกลับมาอีกทีเหลือแต่กระดูกกับขี้เถ้า แล้วมึงจะคิดถึงในตอนที่แกนั่งป้อนข้าว แล้วมึงจะคิดถึงในตอนที่แกบ่นทุกเช้า แล้วมึงจะคิดถึงตอนที่มึงป่วยแกนั่งเฝ้า แล้วมึงจะคิดถึงนิทานเรื่องนั้นที่แม่เล่า ทำได้แค่คิดถึงตอนแกไม่อยู่แม่งโคตรเศร้า ทำไมมึงไม่กลับบ้านตอนที่แกอยู่รอกินข้าวว่ะ กลับบ้านก่อนมันจะสายไป ไม่เหลือแม้แต่ลมหายใจ เหลือเพียงแค่ความทรงจำที่มันวิ่งวนในหัวซ้ำๆ ตอกและย้ำเตือนความจำว่าวันนี้ไม่มีเธอ ไอ้คำที่มึงพูดว่ารอให้ได้ดีจะกลับไป ถึงมึงยังไม่ได้ดีแต่มึงกลับบ้านก็ดีใจ กินข้าว พร้อมหน้า พร้อมตา นี่แหละความสุขของครอบครัว ถึงมึงยังไม่ได้ดีไม่ต้องไปสนไม่ต้องกลัว มึงไปอยู่ที่ไหนมันก็ไม่สุขเท่าที่บ้าน ก็ใช่เราไม่มีเงิน แต่กลับมาหาพ่อแม่บ้าง ไม่ว่าง ไม่มีเวลา มันก็เป็นแค่ข้ออ้าง ก่อนที่มันจะสายก่อนที่จะเหลือแค่รูปภาพ กลับไปกอดครอบครัว ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป กลับไปบอกรักแก ตอนที่แกนั้นยังหายใจ ตอนที่แกไม่อยู่ มึงกลับมาก็สายไป อย่ามาบอกรักแกในตอนที่แกไม่หายใจ เหลือเพียงแค่ความทรงจำที่มันวิ่งวนในหัวซ้ำๆ ตอกและย้ำเตือนความจำว่าวันนี้ไม่มีเธอ