ข้าวต้องลม

  กระต่าย พรรณนิภา   เนม สุรพงศ์   ลูกทุ่ง   อีสาน   หนาว
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง ข้าวต้องลม เนม สุรพงศ์ X กระต่าย พรรณนิภา
เนื้อร้อง/ทำนอง: เนม สุรพงศ์เรียบเรียง: พิสวัตศ์ ตาวงศ์สังกัดค่าย: จ้วดจ้าด สตูดิโอ

Dm | A/C# |C | G/B |

ยืนDmเหม่อลอยกลางท้องทุ่งนาให้กายปะทA/C#ะสายลมอ่อนไหวลมCต้องใบข้าวไหว พัดใจที่ช้ำG/B ให้ยิ่งเหน็บหนาวโอ้Gmย.. คิดฮอดCเด้

ฝนDmแล้งลา ปวดร้าวก้าวสู่..ฤA/C#ดูกาลเหมันต์ฟ้าCสีครามเคลื่อนไหวดั่งใจของคG/Bนที่เปลี่ยนไปทุกวันโอ้Gmย.. คิดฮอดCเด้

 Gm  อ้ายคงลืมคำAmว่าให้คองถ่า Gm  คงลืมสัญญA#า.. สองCเฮา..

เฮ็ดได้เพียงคิดถึDmงคืนวันเก่า ๆที่มื้อนี้มันเหลืA#อเพลงความว่างเปล่าเหลือเพียงซากความหลัGmง ร่องรอยฮักเฮาและจมอยู่กับน้ำตาAm..ที่ยังรินไหล

ในราตรีที่ฟ้Dmา มืดมน ไร้ดาวยืนโอบกอดเจ้าขอA#ง ท่ามกลางลมหนาวหัวใจเฝ้าพร่ำเพ้Gmอ ละเมอบ่เซาคร่ำครวญหาแต่เขาAm คนที่อยู่แสนไกล

มองดูหยาดน้ำค้างDmถืกแสงยามเช้าเปรียบดั่งใจดวงนี้A#ที่ใกล้สลายคิดพ่อคำสัญญาGmขึ้นมาคราใดแฮ่งคิดฮอดเจ้าหลAาย..

 Dm  บัดนี้.. โอ้ๆ โอ้ย..

 Dm  เหลียวเบิ่งสายธารน้ำ ไหลไปดอกวั่ง ๆ A#   มาคือจั่ง ใจบักอ้าย ไหลกาDmย บ่ต้าวคืน Dm  หมื่นคำวาจาเว้า สัญญาเฮาก่อนจากลาA#   ว่าบ่โดนดอกหล่า ยามปลาข่อน Dmสิอวยทาง Dm  นั่งกลางนา น้ำตาย้อย คอยถ่า แทบบ้าป่วA#   เจอคำลวงหลอกต้ม ยามหัวลมพัดต้องGm..   ฮวงเข่า.Dm. ดอกต้องลม.. โอ้ย..

Dm | A/C# |C | G/B |

เฮ็ดได้เพียงคิดถึDmงคืนวันเก่า ๆที่มื้อนี้มันเหลืA/C#อเพลงความว่างเปล่าเหลือเพียงซากความหลัCง ร่องรอยฮักเฮาและจมอยู่กับน้ำตาG/B..ที่ยังรินไหล

ในราตรีที่ฟ้Dmา มืดมน ไร้ดาวยืนโอบกอดเจ้าขอA/C#ง ท่ามกลางลมหนาวหัวใจเฝ้าพร่ำเพ้Cอ ละเมอบ่เซาคร่ำครวญหาแต่เขาG/B คนที่อยู่แสนไกล

*** |

 Dm  บัดนี้..  A/C#

 C  เหลียวเบิ่งสายธารน้ำ ไหลไปดอกวั่ง ๆG/B   มาคือจั่ง ใจบักอ้าย ไหลกาย บ่ต้าDmวคืน A#  หมื่นคำวาจาเว้า สัญญาเฮาก่อนจากลาGm   ว่าบ่โดนดอกหล่า ยามปลาข่Dmอน สิอวยทาง



คอร์ดเพลง ข้าวต้องลม เนม สุรพงศ์ X กระต่าย พรรณนิภา

เนื้อเพลง ข้าวต้องลม เนม สุรพงศ์ X กระต่าย พรรณนิภายืนเหม่อลอยกลางท้องทุ่งนา ให้กายปะทะสายลมอ่อนไหว ลมต้องใบข้าวไหว พัดใจที่ช้ำ ให้ยิ่งเหน็บหนาว โอ้ยคิดฮอดเด้ ฝนแล้งลา ปวดร้าวก้าวสู่ฤดูกาลเหมันต์ ฟ้าสีครามเคลื่อนไหว ดั่งใจของคนที่เปลี่ยนไปทุกวัน โอ้ยคิดฮอดเด้ อ้ายคงลืมคำว่าให้คองถ่า คงลืมสัญญาสองเฮา เฮ็ดได้เพียงคิดถึงคืนวันเก่าๆ ที่มื้อนี้มันเหลือเพลงความว่างเปล่า เหลือเพียงซากความหลัง ร่องรอยฮักเฮา และจมอยู่กับน้ำตาที่ยังรินไหล ในราตรีที่ฟ้า มืดมน ไร้ดาว ยืนโอบกอดเจ้าของ ท่ามกลางลมหนาว หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ ละเมอบ่เซา คร่ำครวญหาแต่เขา คนที่อยู่แสนไกล มองดูหยาดน้ำค้างถืกแสงยามเช้า เปรียบดั่งใจดวงนี้ที่ใกล้สลาย คิดพ่อคำสัญญาขึ้นมาคราใด แฮ่งคิดฮอดเจ้าหลาย บัดนี้โอ้ๆโอ้ย เหลียวเบิ่งสายธารน้ำ ไหลไปดอกวั่งๆ มาคือจั่ง ใจบักอ้าย ไหลกาย บ่ต้าวคืน หมื่นคำวาจาเว้า สัญญาเฮาก่อนจากลา ว่าบ่โดนดอกหล่า ยามปลาข่อน สิอวยทาง นั่งกลางนา น้ำตาย้อย คอยถ่า แทบบ้าป่วง เจอคำลวงหลอกต้ม ยามหัวลมพัดต้อง ฮวงเข่าดอกต้องลมโอ้ย เฮ็ดได้เพียงคิดถึงคืนวันเก่าๆ ที่มื้อนี้มันเหลือเพลงความว่างเปล่า เหลือเพียงซากความหลัง ร่องรอยฮักเฮา และจมอยู่กับน้ำตาที่ยังรินไหล ในราตรีที่ฟ้า มืดมน ไร้ดาว ยืนโอบกอดเจ้าของ ท่ามกลางลมหนาว หัวใจเฝ้าพร่ำเพ้อ ละเมอบ่เซา คร่ำครวญหาแต่เขา คนที่อยู่แสนไกล บัดนี้ เหลียวเบิ่งสายธารน้ำ ไหลไปดอกวั่งๆ มาคือจั่ง ใจบักอ้าย ไหลกาย บ่ต้าวคืน หมื่นคำวาจาเว้า สัญญาเฮาก่อนจากลา ว่าบ่โดนดอกหล่า ยามปลาข่อน สิอวยทาง