กฎธรรมชาติ
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Gm | D# || F | Gm |
| D# | F || Dm | Gm |
บ่ว่Gmาเจ้าดอก ที่เจ้าสิเอ่D#ยคำลาอ้าFยเข้าใจอยู่ว่า..มันห้ามกัA#นบ่ได้DฝนGmสิตก คนสิถิ่ม สิให้ห้าD#มแนวใด๋จั่งใด๋F จั่งใด๋.. กะต้องเป็นไปตาGmมนั้น
มันเป็นกCmฏเกณฑ์ใใของธรรมGmชาติมีพCmบกัน สุดท้ายกะต้องจาA#กมีสมCmหวัง สุดท้าGmยกะต้องพลัดพรากมีเริ่มต้D#น มันกะต้องมีมื้อจFบ..
ห้ามฟ้า ห้ามฝD#น ห้ามคนสิไปFห้ามบ่ไDmด้ ใจเจ้าบ่ต่าGmวคืนมาแม่นอ้ายสิเอD#าหัวใจไปบ๋Fากราบตีน กอดขA#า รั้งไว้กะบ่อDยู่บ่อาจฝืD#นกฏธรรมชาFติ ต้องยอมแพ้ไDmปแบบไร้ทาGmงสู้ฮักกัD#นดน ๆ เด้อสูF (ส่วนกูสิเจ็Gmบเอง) (F)
Cm บ่อาจสิฝืนกฏเกณฑ์ บ่อาDmจสิยื้อความฮัก D# มีฮัก กะเซาฮัก มันเป็นเรื่อA#งธรรมดา Cm คนที่มันตายไปแล้ว บ่อาจสิให้Dmฟื้นคืนมา คืD#อใจเจ้าหั่นล่ะ ที่มันเบิFด.. ฮักอ้าย..
| D# F | Dm Gm || D# F | A# D |
| D# F | Dm Gm || D# | F |
| ** | ** |
ฮักกัD#นมั่นแก่นเด้อสูF... Dส่วนกูสิเจ็บGmเอง..
| D# | F || Gm | Gm |

เนื้อเพลง กฎธรรมชาติ ทิว ภูสะแนนบ่ว่าเจ้าดอก ที่เจ้าสิเอ่ยคำลา อ้ายเข้าใจอยู่ว่ามันห้ามกันบ่ได้ ฝนสิตก คนสิถิ่ม สิให้ห้ามแนวใด๋ จั่งใด๋ จั่งใด๋กะต้องเป็นไปตามนั้น มันเป็นกฏเกณฑ์ใใของธรรมชาติ มีพบกัน สุดท้ายกะต้องจาก มีสมหวัง สุดท้ายกะต้องพลัดพราก มีเริ่มต้น มันกะต้องมีมื้อจบ ห้ามฟ้า ห้ามฝน ห้ามคนสิไป ห้ามบ่ได้ ใจเจ้าบ่ต่าวคืนมา แม่นอ้ายสิเอาหัวใจไปบ๋า กราบตีน กอดขา รั้งไว้กะบ่อยู่ บ่อาจฝืนกฏธรรมชาติ ต้องยอมแพ้ไปแบบไร้ทางสู้ ฮักกันดนๆเด้อสู ส่วนกูสิเจ็บเอง บ่อาจสิฝืนกฏเกณฑ์ บ่อาจสิยื้อความฮัก มีฮัก กะเซาฮัก มันเป็นเรื่องธรรมดา คนที่มันตายไปแล้ว บ่อาจสิให้ฟื้นคืนมา คือใจเจ้าหั่นล่ะ ที่มันเบิดฮักอ้าย ฮักกันมั่นแก่นเด้อสู ส่วนกูสิเจ็บเอง