นิทานหิ่งห้อย
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| C | B |
| C | B |
| C | B |
| C | B |
ไขว่คว้Cาหาทางหลุดพ้น ในคืนมืดมBนไร้จันEmทร์ดูCแววตาคู่นั้น หมดสิ้นกำลัBงก้าวไEmปหิ่Cงห้อยเห็นแมงมุEมสาวเจ้าเดินหลAmงทางไกAm6ลช่างดูโชCคร้าย จึงเกิDดความสงสาBร
อาสาCช่วยส่องนำทางให้แสงในควBามมืดมEmนใช้แสCงอุ่น ๆ เวียนวน เมื่อเห็นแมงมุBมหนาวสั่Emนทุ่มCเททั้งกายใจE ขอทำหน้าที่AmแทนจันทAm6ร์ให้แมงมุCมนั้นได้กลับBบ้านปลอดภัEmย
กลาCยเป็นหัวใจDวิ่งทBอใยสัมEmพัน
ไม่รู้Cว่าความรักนั้DนเกิดตอนGไหน
BถึCงจะไม่รู้ตัDว แต่รู้Bmว่าช่างสุขใEmจยาCมเป็นแสงไฟF#ส่องนำทาBง
C ก็รู้Dว่าเราAmต่างกัDน ไม่ช้าก็คBmงห่างไกEmล แต่เสียงหัวใAmจสั่งปีกบาง ๆD ให้บินเถอะนGะบินไปG7 ถึงแม้แสงไAmฟจะจาDง ไม่รู้จะดัBmบลงตรงไหEmน ก็พร้อAmมพาเจ้าไปB เจ้าแมงมุEmม
| C D | B |
| C D | B |
แต่แล้Cวทุกอย่างก็ฟ้อง เมื่อลอยล่องมBาถึงรัEmงตัCวและปีกบางบางถูกรั้งพัวพัBนสายใEmยหิ่งCห้อยเห็นแมงมุEมร่าเริงก็หลAmงดีใจไม่ได้เผื่Cอไว้ว่ามัDนคือลางร้าBย
ก่อนควCามรู้สึกสุดท้าย จะลบเลือนไBปนิรันEmดร์ก่อนที่Cคมเขี้ยวจะฝัง ก่อนรักจะจาBงหายไEmปได้Cเรียนรู้ความจริEง ไม่มีชีวิAmตใด ๆไปกันได้Cไกลเมื่อจุBดหมายต่างกัEmน
| * |
C ก็รู้Dว่าเราAmต่างกัDน ไม่ช้าก็คBmงห่างไกEmล แต่เสียงหัวใAmจไม่เคยทวงถาDมสิ่งที่ได้ทุ่GมเทไปG7 สุดท้ายแสงไAmฟซีดจาDง พลันแสงสว่BmางมืดดับไEmป ดับแAm (C) Bสงลงบนใยเจ้าแมงมุEmม
| C D | B |
| C D | B |
| C D | B |
| C D | B |
| ** |
| C D | B | ( x2 ) | Em |

เนื้อเพลง นิทานหิ่งห้อย เป๊ก ผลิตโชคไขว่คว้าหาทางหลุดพ้น ในคืนมืดมนไร้จันทร์ ดูแววตาคู่นั้น หมดสิ้นกำลังก้าวไป หิ่งห้อยเห็นแมงมุมสาวเจ้าเดินหลงทางไกล ช่างดูโชคร้าย จึงเกิดความสงสาร อาสาช่วยส่องนำทางให้แสงในความมืดมน ใช้แสงอุ่นๆเวียนวน เมื่อเห็นแมงมุมหนาวสั่น ทุ่มเททั้งกายใจ ขอทำหน้าที่แทนจันทร์ ให้แมงมุมนั้นได้กลับบ้านปลอดภัย กลายเป็นหัวใจวิ่งทอใยสัมพัน ไม่รู้ว่าความรักนั้นเกิดตอนไหน ถึงจะไม่รู้ตัว แต่รู้ว่าช่างสุขใจ ยามเป็นแสงไฟส่องนำทาง ก็รู้ว่าเราต่างกัน ไม่ช้าก็คงห่างไกล แต่เสียงหัวใจสั่งปีกบางๆให้บินเถอะนะบินไป ถึงแม้แสงไฟจะจาง ไม่รู้จะดับลงตรงไหน ก็พร้อมพาเจ้าไป เจ้าแมงมุม แต่แล้วทุกอย่างก็ฟ้อง เมื่อลอยล่องมาถึงรัง ตัวและปีกบางบางถูกรั้งพัวพันสายใย หิ่งห้อยเห็นแมงมุมร่าเริงก็หลงดีใจ ไม่ได้เผื่อไว้ว่ามันคือลางร้าย ก่อนความรู้สึกสุดท้าย จะลบเลือนไปนิรันดร์ ก่อนที่คมเขี้ยวจะฝัง ก่อนรักจะจางหายไป ได้เรียนรู้ความจริง ไม่มีชีวิตใดๆ ไปกันได้ไกลเมื่อจุดหมายต่างกัน ก็รู้ว่าเราต่างกัน ไม่ช้าก็คงห่างไกล แต่เสียงหัวใจไม่เคยทวงถามสิ่งที่ได้ทุ่มเทไป สุดท้ายแสงไฟซีดจาง พลันแสงสว่างมืดดับไป ดับแสงลงบนใยเจ้าแมงมุม