กาลครั้งหนึ่ง

  JUNENOM, สตริง,
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss
คอร์ดเพลง กาลครั้งนึง JUNENOM
เนื้อร้อง/ทำนอง: JUNENOM
  •  กาลครั้งนึCmaj7ง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่Dาฉัน
  •  บทหนึ่งบทในนั้Bm7นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธEm
  •  เนื้อความข้างในได้กล่Cmaj7าวว่าข้าพเจ้าจะรักDเสมอ
  •  มอบความรักแด่เธBm7อผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องกาEm
  • Cmaj7 | D |
  • Bm7 | Em |
  • Cmaj7 | D |
  • Bm7 | Em |
  •  Cmaj7ทหนึ่งบทเล่าขานตำนานมDา..
  •  ปาBm7กต่อปากก็ว่าช่างตรึงตรEmา..
  •  มิได้Cmaj7เจือสิ่งซึ่งเสแสร้งมายDา..
  •  ถ้อยคำBm7ว่ารักมิใช่แค่วาจEmา..
  •  มิได้มุสาวาทCmaj7าที่ลั่นวาจาว่ารักออกไป
  •  คำสัญญDาที่เอ่ยออกมานั่นแล่นจากใจ
  •  เพียงพริบตBm7าที่ขานนามมา
  •  เจ้าอยู่หนใด จะไกลลับฟ้า
  •  หรืออยู่แห่งไหEmน ข้าจะตามหา มิว่าอย่างไร
  •  จาCmaj7กคำลือเล่าขานมาแต่โบร่ำโบราD
  •  ทั้งสองได้พบพาน กระทั่งกลายเป็นตำนาBm7น..
  •  กลายเป็นตำนาEmน..
  •  แม้ฝุ่Cmaj7นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรDย..ทับถมใส่
  •  ผ่าBm7นสายลมโชกโชน และฝนโปรEmย..ทุกครั้งไป
  •  แต่Cmaj7เธอเชื่อหรือไม่ว่าหน้ากระดาDษที่เธอและฉัน
  •  ได้เขียนเอาไว้Bm7 ไม่แปรเปลี่ยนเลEm
  • ** |
  •  Cmaj7อแค่เพียงเจ้านั้Dน..
  •  คนอื่นไม่สำคัญหBm7รอก ไม่หรอกเธอเอ๋Em
  •  และขCmaj7อให้เป็นตัวฉันเอD
  •  ที่ได้เป็นคนที่บรรเลBm7ง..ให้เธอนั้นได้Emฟัง
  •  ข้าขอภาวนCmaj7าให้ดาวบนฟ้าจงได้รับDฟัง
  •  ให้ข้าได้เห็Bm7นรอยยิ้มเปื้อนหน้าเจ้าในทุEmกวัน
  •  ให้ข้าได้อยู่Cmaj7เคียงข้างกาย เมื่อเจ็บ เมื่อไข้D..
  •  ให้เราทั้งสอBm7งอย่าได้มีใครมาพรากEmเลย
  • * | ** |
  •  ไม่ให้เจ้ากลัCmaj7ว จะป้องกันภัย
  •  แม้ตัวต้องตาDย ก็ไม่เป็นไร
  •  ขอเพียงเจ้าอBm7ยู่.. ขอเพียงเจ้าอEmยู่..
  •  เจ้าไม่ต้องกลัCmaj7ว หากเมื่อวันใด
  •  เมื่อกายาข้Dา จากลาตายไป
  •  ข้าอยู่Bm7ตรงนี้..      Em
  • ** |

Advertisement
คอร์ดเพลง กาลครั้งหนึ่ง JUNENOM

เนื้อเพลง กาลครั้งนึง JUNENOMกาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ มอบความรักแด่เธอผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ บทหนึ่งบทเล่าขานตำนานมา ปากต่อปากก็ว่าช่างตรึงตรา มิได้เจือสิ่งซึ่งเสแสร้งมายา ถ้อยคำว่ารักมิใช่แค่วาจา มิได้มุสาวาทาที่ลั่นวาจาว่ารักออกไป คำสัญญาที่เอ่ยออกมานั่นแล่นจากใจ เพียงพริบตาที่ขานนามมา เจ้าอยู่หนใด จะไกลลับฟ้า หรืออยู่แห่งไหน ข้าจะตามหา มิว่าอย่างไร จากคำลือเล่าขานมาแต่โบร่ำโบราณ ทั้งสองได้พบพาน กระทั่งกลายเป็นตำนาน กลายเป็นตำนาน แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่ ผ่านสายลมโชกโชน และฝนโปรยทุกครั้งไป แต่เธอเชื่อหรือไม่ว่าหน้ากระดาษที่เธอและฉัน ได้เขียนเอาไว้ ไม่แปรเปลี่ยนเลย ขอแค่เพียงเจ้านั้น คนอื่นไม่สำคัญหรอก ไม่หรอกเธอเอ๋ย และขอให้เป็นตัวฉันเอง ที่ได้เป็นคนที่บรรเลงให้เธอนั้นได้ฟัง ข้าขอภาวนาให้ดาวบนฟ้าจงได้รับฟัง ให้ข้าได้เห็นรอยยิ้มเปื้อนหน้าเจ้าในทุกวัน ให้ข้าได้อยู่เคียงข้างกาย เมื่อเจ็บ เมื่อไข้ ให้เราทั้งสองอย่าได้มีใครมาพรากเลย ไม่ให้เจ้ากลัว จะป้องกันภัย แม้ตัวต้องตาย ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงเจ้าอยู่ ขอเพียงเจ้าอยู่ เจ้าไม่ต้องกลัว หากเมื่อวันใด เมื่อกายาข้า จากลาตายไป ข้าอยู่ตรงนี้


ปล กาลครั้งนึง จงใจเขียนให้เป็น "นึง" เพราะต้องการสื่อถึงภาษาพูด ภาษาปาก หรือวาจาที่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ภาษาเขียนบางวลีที่สละสลวยสมบูรณ์แบบ แต่ไร้ซึ่งความซื่อสัตย์