โลกซึมเศร้า
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| C | Bm || Am | D |
ลืGมตาขึ้นมา กับห้องที่มีแต่ควาCมว่างเปล่ายังคงใช้ชีGวิตลำพังกับภาพทรงจำที่ยัCงเหลืออยู่
พยายามจะลEmบภาพเธอไปจากหัDวใจแต่สุดท้าCยก็วนมาที่เดิGมมันติดที่ฉัEmนยังคงจำได้ฝัDงใจต่อให้ลCบแค่ไหนก็ยังไม่จางหาDย..
เมื่อไรจะลืGม ลืมมันสักทีเมื่อไรจะยD/F#อมรับคEmวามจริงในวันนี้ไม่มีเธออยู่แล้Cว ไม่มีอีกแล้Bmวอ้อมกอAmดและรอยจูบในวันนั้Dน..
เมื่อไรจะยอมรับคGวามจริงสักทีเมื่อไรจD/F# Emะเข้าใจว่าเธอทิ้งกันไปแล้วเขาคงเริ่มต้นใหม่C แต่ฉันยังจBmมอยู่ยังติAmดอยู่กับเรื่องราวในวันวาDนเมื่อไรจะลบมันได้สักที
| G | G || F | F |
| Em | D/F# || C | D |
อยากจะลืEmม ลืมมันสักเท่Cาไรยิ่งอยากจะหนีมัEmนไปให้ไกD/F#ลยิ่งตอกและย้ำCให้เข้าใจสุดท้าFยความทรงจำส่วนลึAmกภายในใจไม่เคยหาDย
| * | ** |
(เมื่อไรจะลบมันได้สักที)
| Em | D || C | D || G |

เนื้อเพลง โลกซึมเศร้า The Gentlemansลืมตาขึ้นมา กับห้องที่มี แต่ความว่างเปล่า ยังคงใช้ชีวิตลำพัง กับภาพทรงจำที่ยังเหลืออยู่ พยายามจะลบภาพเธอไปจากหัวใจ แต่สุดท้ายก็วนมาที่เดิม มันติดที่ฉันยังคงจำได้ฝังใจ ต่อให้ลบแค่ไหนก็ยังไม่จางหาย เมื่อไรจะลืม ลืมมันสักที เมื่อไรจะยอมรับความจริงในวันนี้ ไม่มีเธออยู่แล้ว ไม่มีอีกแล้ว อ้อมกอดและรอยจูบในวันนั้น เมื่อไรจะยอมรับความจริงสักที เมื่อไรจะเข้าใจว่าเธอทิ้งกันไปแล้ว เขาคงเริ่มต้นใหม่ แต่ฉันยังจมอยู่ ยังติดอยู่กับเรื่องราวในวันวาน เมื่อไรจะลบมันได้สักที อยากจะลืม ลืมมันสักเท่าไร ยิ่งอยากจะหนีมันไปให้ไกล ยิ่งตอกและย้ำให้เข้าใจ สุดท้ายความทรงจำ ส่วนลึกภายในใจไม่เคยหาย เมื่อไรจะลบมันได้สักที