Feng Yue (สายลมจันทรา)
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| A | G#m || F#m | E |
วาAงส้นสูงคู่สวยแต่ใกล้จะพังเต็มทีพลัG#mนลงกลอนประตูสู่ห้วงสงัดราตรีเช็F#mดคราบเครื่องสำอาง ใส่เสื้อคลุมงดงามท่ามกลEางฤดูใบไม้ผลิ
รัAกฝากความทรงจำมากเกินจะกล่าวอำลาคุG#mณนั้นจากฉันไปพร้อมเศษเสี้ยวในหัวใจไว้เจF#mอกันครั้งใหม่สุดท้าBยก็หายจากกันไปE
รอยยิ้มหวAานฉ่ำ ความขมของน้ำตารักเรG#mาใช่พรหมลิขิตชายไม่รู้F#mพอ และหญิงที่แค่อยากเชื่อใจEก็ต่างอ่อนไหว
ยามเมื่อคนเรารัAกถ้อยคำย่อมลึกซึ้งเพียงร้องขG#mอ ก็พร้อมมอบใจยามเบื่อหน่ายกลับทิ้F#mงชิงชังเฝ้ามองหาความพลาดพลั้Eงในความสัมพันธ์
ความผูกพันคงเหลืAอไว้เพียงความห่างเหินต่างหมางเมิG#mน เกลียดชังฉันใดฉันนั้F#mนที่แสงจันทร์ดั่งรัBกหนุ่มสาวเพียงหลงใหEล
| A | G#m || F#m | E |
| * | ** |
ความผูกพันคงเหลืAอไว้เพียงความห่างเหินต่างหมางเมิG#mน เกลียดชังฉันใดฉันนั้F#mนคือสายลมดั่งรัBกที่พร้อมปลิดปลิวไปE
เวAลาผันแรมปี ยังเฝ้G#mาคิดถึงอดีตมีF#mวิธีไหน ให้ปล่อยวางได้สักนิEดหน่อย
ควAามทรงจำเพียงนิด กลัG#mบชัดในหัวใจแม้F#mรับไม่ไหว รอให้เวลาเยียวยEาคงหายได้เอง
บททำนองด้วยสาAยลมโชยพัดใครหนอใครเล่ายอG#mม หักห้ามหัวใจดั่งดวงจันทร์ทอแสF#mงเบาบางสะกดสายตาของคEน ดั่งนิดนิรันดร์
จุดบุหรี่มองสาAยควันลอยลับผ่านเหมือนคุณที่ลG#mาจากกันแสนไกลเพราะคุF#mณคือสายลมดวงจันBทร์และรักหนึ่งในใจE
อย่างน้อF#mยเคยได้พบกันเท่านั้Bนก็สวยงามเหลือหลEาย
เนื้อเพลง 風月 / Feng Yue (สายลมจันทรา) (Romance) NEBUEL ft. Chenวางส้นสูงคู่สวยแต่ใกล้จะพังเต็มที พลันลงกลอนประตูสู่ห้วงสงัดราตรี เช็ดคราบเครื่องสำอาง ใส่เสื้อคลุมงดงาม ท่ามกลางฤดูใบไม้ผลิ รักฝากความทรงจำมากเกินจะกล่าวอำลา คุณนั้นจากฉันไปพร้อมเศษเสี้ยวในหัวใจ ไว้เจอกันครั้งใหม่ สุดท้ายก็หายจากกันไป รอยยิ้มหวานฉ่ำ ความขมของน้ำตา รักเราใช่พรหมลิขิต ชายไม่รู้พอ และหญิงที่แค่อยากเชื่อใจ ก็ต่างอ่อนไหว ยามเมื่อคนเรารักถ้อยคำย่อมลึกซึ้ง เพียงร้องขอ ก็พร้อมมอบใจ ยามเบื่อหน่ายกลับทิ้งชิงชัง เฝ้ามองหาความพลาดพลั้งในความสัมพันธ์ ความผูกพันคงเหลือไว้เพียงความห่างเหิน ต่างหมางเมิน เกลียดชังฉันใด ฉันนั้นที่แสงจันทร์ ดั่งรักหนุ่มสาวเพียงหลงใหล ความผูกพันคงเหลือไว้เพียงความห่างเหิน ต่างหมางเมิน เกลียดชังฉันใด ฉันนั้นคือสายลม ดั่งรักที่พร้อมปลิดปลิวไป เวลาผันแรมปี ยังเฝ้าคิดถึงอดีต มีวิธีไหน ให้ปล่อยวางได้สักนิดหน่อย ความทรงจำเพียงนิด กลับชัดในหัวใจ แม้รับไม่ไหว รอให้เวลาเยียวยา คงหายได้เอง บททำนองด้วยสายลมโชย พัดใครหนอใครเล่ายอม หักห้ามหัวใจ ดั่งดวงจันทร์ทอแสงเบาบาง สะกดสายตาของคน ดั่งนิดนิรันดร์ จุดบุหรี่มองสายควันลอยลับผ่าน เหมือนคุณที่ลาจากกันแสนไกล เพราะคุณคือสายลม ดวงจันทร์และรักหนึ่งในใจ อย่างน้อยเคยได้พบกัน เท่านั้นก็สวยงามเหลือหลาย