ความฝันกับจักรวาล
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
Em เหมือนเป็D/F#นดั่งคุCกสีคราม กลาEmงท้องฟ้D/F#าที่มืดมิCด Em คล้ายโD/F#ดนตัดสิCนว่าผิด Em จักต้องมีD/F#โทษทัณCฑ์
Em ไกลD/F# Cกี่ล้าน.. แสงปี Em สุดเขตD/F# Cแดน.. กักขัง Em แล้วใคD/F#รเล่าที่Cสร้างมัน เพีEmยงแค่คิD/F#ดก็หวาCดกลัว..
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
Em เหมือนมีD/F#ชีวิตเCล่นตาม.. บEmทจากฟ้D/F#ากำหนดCไว้ Em ร่างกาD/F#ยเหี่ยวเฉCาร่วงโรย Em เจ็บจนมีD/F#น้ำตาC
Em วนเวียD/F# Cนไร้.. สิ้นสุด Em เวียนวนD/F# Cความ.. ปวดร้าว Em แล้วใคD/F#รเล่าเขีCยนเรื่องราว เพีEmยงแค่คิD/F#ดก็นึกCกลัว..
| C | C |
แต่อย่างน้อG | D/F#ย..ใครคนนั้Bmนก็ยังคงเหลือCไว้ซึ่งความฝัG | D/F#น..อาจยังเมตตBmา..หัวใจC..อ่อนล้Em | D/F#า..
ภาพความฝัBmนเหมือนดั่งหยาดฝCนชโลมดวงใEmจ ให้ก้D/F#าว..ต่อไCป..หากโลกใบนี้Em..มืดมD/F#นแค่ไหนC..ค่ำคืน..ยังมีแสงดาว
| Em D/F# | C |
| Em D/F# | C |
Em ล้านควD/F#าม สับสCน วุ่นวาย เหEmตุและD/F#ผลให้เรียนรู้C Em ชั่วดีD/F#แค่ไหนCเฝ้าดู Em กฏแห่งกรD/F#รมสอนใCจ
Em มีสD/F# | Cวรรค์.. เฝ้ารอ Em ไฟD/F# | Cนรก.. แผดเผา Em แล้วใคD/F#รจะเลือกCให้เรา ใจEmเรานั้D/F#นต้องเลือCกเอง..
บอกกับฟ้G | D/F#า..หนึ่งคนนี้Bmจะใช้ชีวิCตให้มีความหมG | D/F#าย..โปรดยังเมตตBmา ให้ดาCว..พร่างพรEm | D/F#าย..ส่องนำทางBmชีวิตเมื่อยามCทุกข์ทนเดียวดายEm..ให้มีD/F#..ความหมาCย..หากหนึ่งชีวิEmต..มืดมD/F#น..แค่ไหCน..ค่ำคืน..ยังมีความฝัน..
| Em | Em || Em | Em |
| Em | D/F# || C | G/B |
| Em | D/F# || C | G/B |
| Em | D/F# || C | G/B |
| Em | D/F# || C | G/B |
| Em | D/F# || C | G/B |
| Em | Em || Em | Em |
| Em | Em || Em | Em |
| Em Am | Bm C || Em Am | Bm C |
| Em | Em || Em | Em |
| Em | Em || Em | Em |
บอกกับฟ้G | D/F#า..หนึ่งคนนี้Bmจะใช้ชีวิCตให้มีความหมาG | D/F#ย..โปรดยังเมตตBmา ให้ดาCว พร่างพราEm | D/F#ย..ส่องนำทางBmชีวิต เมื่อยามCสิ้นลมหายใEmจ.. หนD/F#ทาง ต่อCไปในจักรวาEmล มืดมD/F#น เพียงขCอ..แค่ฝัน.. ถ้าฉัน..ไม่อาจหลุEmด.. พ้น..
Em ทุกคืนในคุD/F#กสีคราCม เพียEmงความฝัD/F#นก็สุขCใจ

เนื้อเพลง ความฝันกับจักรวาล bodyslam (บอดี้สแลม)เหมือนเป็นดั่งคุกสีคราม กลางท้องฟ้าที่มืดมิด คล้ายโดนตัดสินว่าผิด จักต้องมีโทษทัณฑ์ ไกลกี่ล้าน แสงปี สุดเขตแดน กักขัง แล้วใครเล่าที่สร้างมัน เพียงแค่คิดก็หวาดกลัว เหมือนมีชีวิตเล่นตาม บทจากฟ้ากำหนดไว้ ร่างกายเหี่ยวเฉาร่วงโรย เจ็บจนมีน้ำตา วนเวียนไร้ สิ้นสุด เวียนวนความ ปวดร้าว แล้วใครเล่าเขียนเรื่องราว เพียงแค่คิดก็นึกกลัว แต่อย่างน้อย ใครคนนั้นก็ยังคงเหลือไว้ ซึ่งความฝัน อาจยังเมตตาหัวใจ อ่อนล้า ภาพความฝันเหมือนดั่งหยาดฝน ชโลมดวงใจ ให้ก้าวต่อไป หากโลกใบนี้มืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีแสงดาว ล้านความ สับสน วุ่นวาย เหตุและผลให้เรียนรู้ ชั่วดีแค่ไหนเฝ้าดู กฏแห่งกรรมสอนใจ มีสวรรค์ เฝ้ารอ ไฟนรก แผดเผา แล้วใครจะเลือกให้เรา ใจเรานั้นต้องเลือกเอง บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิต ให้มีความหมาย โปรดยังเมตตา ให้ดาวพร่างพราย ส่องนำทางชีวิตเมื่อยามทุกข์ทนเดียวดาย ให้มีความหมาย หากหนึ่งชีวิตมืดมนแค่ไหน ค่ำคืนยังมีความฝัน บอกกับฟ้า หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิต ให้มีความหมาย โปรดยังเมตตา ให้ดาว พร่างพราย ส่องนำทางชีวิต เมื่อยาม สิ้นลมหายใจ หนทาง ต่อไป ในจักรวาล มืดมน เพียงขอ แค่ฝัน ถ้าฉัน ไม่อาจหลุด พ้น ทุกคืนในคุกสีคราม เพียงความฝันก็สุขใจ