ห้องที่ว่างเปล่า
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| F | Fm || C | C |
| F | Fm || C | C |
กลับจากทำงานF เดินเข้ามาอยู่ในบ้านเก่าเอาจริง ๆ ไม่มีเธอ มันก็ว่างเปล่าในเมื่อฉัFmนเป็นคนทำ จึงไม่กล้ากล่าวเธอเป็นยังไง ตอนนี้ฉันก็ไม่ทราบข่าวมองที่โซฟCา ภายในหัวเห็นแต่ภาพเก่าถามตัวเองว่าจริง ๆ แล้วฉันพลาดเปล่าสถานCะของเราถูกพาดข่าวฉันก็เลยอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเรานั้นรักกันมากเปล่า
เหลือบมองไปที่โต๊Fะที่เธอชอบนั่งตอนนี้มันกลายเป็นช่องว่างฉันพยายามคิFmดว่าเป็นระลอกสั้นที่จะต้องลองทำสิ่งที่ต้องห้ามหันมองสิ่งขอCงไปรอบ ๆ ด้านไม่มีเสียงเธอรอบ ๆ บ้านทุกปัญหามันคือฉัCนที่ไปชอบสร้างเอาเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง
เปิดประตูไปในห้อFงที่เราเคยหลับมันก็มีภาพที่เธอมาเกยตักและก็รีโมทแอFmร์ที่เธอเคยจับในนาทีนี้ฉันก็เลยจะกลั้นน้ำตาไม่ค่อยอยู่Cฉันก็เลยกลับทำให้ฉันนั้นได้รู้ว่าฉันคิดผิดกลิ่นน้ำหอมที่ระเหCยมันก็เลยดับไม่มีข้าวของเธอไม่มี Lipstick
ไม่มีแม้เสื้อผ้Fาอยู่บนชั้นวางจากชีวิตคนที่ลั้นลาขอให้ฉันได้คิดถึFmงเธอแค่ครั้งคราไม่สามารถดึงสิ่งเหล่านั้นมาน้ำตาที่ได้เสีCยที่ได้ให้ไปกลายเป็นฉันเองไม่ใช่ใครที่คิดถึงคนที่ฉัCนนั้นได้ไล่ไปฉันสัมผัสมันตลอดแม้จะใกล้ไกล
ฉันกลับมา ParanoFidตอนที่เปิดเก๊ะแล้วก็เจอ Polaroidรูปที่ครั้งหนึ่งเราทั้งสองได้ไปเที่Fmยวคลื่นที่มันเชี่ยวแล้วก็หมอกข้างบนดอยมันยังคอยย้ำว่าเรารักกันมากCๆ เลยนะทำไมฉันแม่งเสือกทิ้งเธอไปFlash back ทุกๆ อย่างมันกลับมาเป็นกลายเป็นภCาพเลยนะและถ้าหากเธอจะได้เจอใคร
เขาจะหลงรักเธFอตอนกำลังยิ้มเขาจะโอบอ้อมเธอแม้สรัลทิ้งเขาจะคอยมอบความรัFmก ที่สวยงามให้กับเธอและมันจะมากกว่าคนพันธุ์นี้แค่อยากลืมเธCอซัดไปเจ็ดป๋องคนดีๆ ไม่สมควรอยู่กับเด็กหลอนและสุดท้ายมันก็กลCายเป็นทั้งสองเจ็บฉันขอโทษที่ไม่อยู่ตอนเธอเก็บของ
ตอนฉันเขียนเพลงนี้Fน้ำตาแม่งไหลตอนนี้เธอเดินไปไกลแค่ไหนฉันไม่เคFmยที่จะใส่ใจเธอจนทุกอย่างเลยเถิดเกิดเกินแก้ไขฤดูฝนผ่านไปCเดี๋ยวก็พลัดวันพระอาทิตย์ส่องแสงมาสลับจันทร์เธอต้องผ่านมันไปได้Cแม้จะหนักเบานี่คือเรื่องสำหรับเราที่รู้จักกันมอบบทเพลงนี้ให้สดับฟัง และก็ทิ้งทุกปัจจัยที่สกัดกันปล่อยเจ้ากระต่ายให้ได้กลับจันทร์เพื่อไปซ่อมแซมใจที่ได้หักพัง yeah Sarun
| C | C | F | Fm | C | C |
เนื้อเพลง ห้องที่ว่างเปล่า SARANกลับจากทำงาน เดินเข้ามาอยู่ในบ้านเก่า เอาจริงๆไม่มีเธอ มันก็ว่างเปล่า ในเมื่อฉันเป็นคนทำ จึงไม่กล้ากล่าว เธอเป็นยังไง ตอนนี้ฉันก็ไม่ทราบข่าว มองที่โซฟา ภายในหัวเห็นแต่ภาพเก่า ถามตัวเองว่าจริงๆแล้วฉันพลาดเปล่า สถานะของเราถูกพาดข่าว ฉันก็เลยอยากจะรู้จริงๆ ว่าเรานั้นรักกันมากเปล่า เหลือบมองไปที่โต๊ะที่เธอชอบนั่ง ตอนนี้มันกลายเป็นช่องว่าง ฉันพยายามคิดว่าเป็นระลอกสั้น ที่จะต้องลองทำสิ่งที่ต้องห้าม หันมองสิ่งของไปรอบๆด้าน ไม่มีเสียงเธอรอบๆบ้าน ทุกปัญหามันคือฉันที่ไปชอบสร้าง เอาเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง เปิดประตูไปในห้องที่เราเคยหลับ มันก็มีภาพที่เธอมาเกยตัก และก็รีโมทแอร์ที่เธอเคยจับ ในนาทีนี้ฉันก็เลยจะ กลั้นน้ำตาไม่ค่อยอยู่ฉันก็เลยกลับ ทำให้ฉันนั้นได้รู้ว่าฉันคิดผิด กลิ่นน้ำหอมที่ระเหยมันก็เลยดับ ไม่มีข้าวของเธอไม่มี Lipstick ไม่มีแม้เสื้อผ้าอยู่บนชั้นวาง จากชีวิตคนที่ลั้นลา ขอให้ฉันได้คิดถึงเธอแค่ครั้งครา ไม่สามารถดึงสิ่งเหล่านั้นมา น้ำตาที่ได้เสียที่ได้ให้ไป กลายเป็นฉันเองไม่ใช่ใคร ที่คิดถึงคนที่ฉันนั้นได้ไล่ไป ฉันสัมผัสมันตลอดแม้จะใกล้ไกล ฉันกลับมา Paranoid ตอนที่เปิดเก๊ะแล้วก็เจอ Polaroid รูปที่ครั้งหนึ่งเราทั้งสองได้ไปเที่ยว คลื่นที่มันเชี่ยวแล้วก็หมอกข้างบนดอย มันยังคอยย้ำว่าเรารักกันมากๆเลยนะ ทำไมฉันแม่งเสือกทิ้งเธอไป Flash back ทุกๆอย่างมันกลับมา เป็นกลายเป็นภาพเลยนะ และถ้าหากเธอจะได้เจอใคร เขาจะหลงรักเธอตอนกำลังยิ้ม เขาจะโอบอ้อมเธอแม้สรัลทิ้ง เขาจะคอยมอบความรัก ที่สวยงามให้กับเธอ และมันจะมากกว่าคนพันธุ์นี้ แค่อยากลืมเธอซัดไปเจ็ดป๋อง คนดีๆไม่สมควรอยู่กับเด็กหลอน และสุดท้ายมันก็กลายเป็นทั้งสองเจ็บ ฉันขอโทษที่ไม่อยู่ตอนเธอเก็บของ ตอนฉันเขียนเพลงนี้น้ำตาแม่งไหล ตอนนี้เธอเดินไปไกลแค่ไหน ฉันไม่เคยที่จะใส่ใจเธอ จนทุกอย่างเลยเถิดเกิดเกินแก้ไข ฤดูฝนผ่านไปเดี๋ยวก็พลัดวัน พระอาทิตย์ส่องแสงมาสลับจันทร์ เธอต้องผ่านมันไปได้แม้จะหนักเบา นี่คือเรื่องสำหรับเราที่รู้จักกัน มอบบทเพลงนี้ให้สดับฟัง และก็ทิ้งทุกปัจจัยที่สกัดกัน ปล่อยเจ้ากระต่ายให้ได้กลับจันทร์ เพื่อไปซ่อมแซมใจที่ได้หักพัง yeah Sarun