อย่าคาดหวัง
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| B D#m | G#m F# |
| E D#m | C#m F# |
| B D#m | G#m F# |
| E D#m | C#m F# | B |
เรBาเป็นเพียงแค่ฝุ่D#mนผงอยู่ในโลG#mกที่มันกว้างไกF#ลไม่อาจเดิEนตามโลกที่D#mกว้างใหญ่โดยที่C#mไม่ต้องหยุดพัF#ก
บ่อยครั้Bงที่เราต้องตาD#mมหาต้องไขว่คว้G#mาต้องเดินต้องไปF#ต้องจดจำEไปถึงที่ต้อD#mงเก็บไว้ทั้งที่C#mไม่ได้จำเป็F#น
ถาBมตัวเองดูบ้าD#mงไหมว่าสิ่งไหนที่G#mมันสำคัF#ญว่าสิ่งไหEนที่มันควD#mรต้องทำสิ่งไหC#mนที่ควรพักลF#ง
ก็เพรBาะบางทีเรายัD#mงฝืนยังกล้ำกลืG#mนฝืนทำมากมาF#ยทั้งที่ดวงใจEของเราแทD#mบไม่ไหวแต่ก็C#mไม่ยอF#มพักก่อB B7น..
ถ้าหากว่าเรEา..นั้นไม่F#รอระยะเวลD#mาก็ไม่ได้นาG#mนหากว่าเรEา..ไม่จำF#ก็ไม่ต้องมีBสิ่งใดหล่นหาB7ยถ้าหากว่าเรEา..นั้นไม่F#เดินเมื่อนั้นปลายทาD#mงคงไม่ได้ไกลG#mหากตัวเรEานั้นไม่เก็บไว้F#ก็จะไม่มีBสิงใดที่เสีย
ถ้าตัBวเราลองหยุD#mดพักสิ่งเหล่านั้G#mนก็ยังเคลื่อนไปF#ไม่มีผEล แม้ว่าเรD#mาหายไปมัC#mนก็ยังอย่างเดิF#ม
อาจเป็Bนเราเองที่ไขว่D#mคว้าที่ตามหG#mามันอยู่ร่ำไปF#ทั้งที่บ้างครั้Eงมองข้ามไปD#mก็ได้ไม่จำเป็C#mนต้องทำF#ทุกอย่าB B7ง..
| ** |
| B D#m | G#m F# |
| E D#m | C#m F# |
| B D#m | G#m F# |
| E D#m | C#m F# | B B7 |
| ** |
ถ้าหากว่าเรEา..นั้นไม่F#ตามเมื่อนั้นเราเอD#mงก็ไม่ต้องเหนื่อG#mยหยุดพัEก..เรื่อย ๆF#เพื่อให้จิตใจBได้คลายช้ำB7
หากว่าเรEา..ไม่รั้F#งเมื่อนั้นเราเอD#mงก็ไม่ผิดหวัG#mงหากไม่ได้Eครอบครองสิ่งนั้F#นก็ไม่มีวัBนที่จะเสียไป
อาจดูBเป็นคนที่ใจD#mร้ายอาจดูเหมืG#mอนหัวใจไม่มีF#อาจดูเหมืEอนไม่สนใD#mจที่มีดูเหมืC#mอนคนที่เฉยชF#า
แต่มัBนจำเป็นในบางD#mครั้งที่เรานั้G#mนต้องหยุดพักก่อF#นเพราะบางสิ่งนั้Eน..ก็จำเป็นD#mต้องปล่อยบางครั้C#mงจำยอมต้องวาF#ง
หากเรBา ไม่ตาม ไม่ไข่D#mวคว้าไม่เก็บไG#mว้ หรือไม่ครอบF#ครองสิ่งทั้งหลEายมันก็ยัD#mงคงกอง..ที่เดิC#mมไม่เคยหายไปF#
และวัBนเวลาที่ยัD#mงหมุนสิ่งเหล่านั้G#mนก็ยังเคลื่อนไปF#หากว่าเรEานั้นวิ่งตาD#mมไม่ไหวก็ขC#mอให้หยุF#ดพักก่อBน
ถ้าหากว่าเรEานั้นวิ่งตD#mามไม่ไหวก็ขC#mอให้หยุF#ดพักก่อBน..
เนื้อเพลง อย่าคาดหวัง Phumin (ภูมิมินท์ บึงชารี)เราเป็นเพียงแค่ฝุ่นผง อยู่ในโลกที่มันกว้างไกล ไม่อาจเดินตามโลกที่กว้างใหญ่ โดยที่ไม่ต้องหยุดพัก บ่อยครั้งที่เราต้องตามหา ต้องไขว่คว้าต้องเดินต้องไป ต้องจดจำไปถึงที่ต้องเก็บไว้ ทั้งที่ไม่ได้จำเป็น ถามตัวเองดูบ้างไหม ว่าสิ่งไหนที่มันสำคัญ ว่าสิ่งไหนที่มันควรต้องทำ สิ่งไหนที่ควรพักลง ก็เพราะบางทีเรายังฝืน ยังกล้ำกลืนฝืนทำมากมาย ทั้งที่ดวงใจของเราแทบไม่ไหว แต่ก็ไม่ยอมพักก่อน ถ้าหากว่าเรานั้นไม่รอ ระยะเวลาก็ไม่ได้นาน หากว่าเราไม่จำ ก็ไม่ต้องมีสิ่งใดหล่นหาย ถ้าหากว่าเรานั้นไม่เดิน เมื่อนั้นปลายทางคงไม่ได้ไกล หากตัวเรานั้นไม่เก็บไว้ ก็จะไม่มีสิงใดที่เสีย ถ้าตัวเราลองหยุดพัก สิ่งเหล่านั้นก็ยังเคลื่อนไป ไม่มีผล แม้ว่าเราหายไป มันก็ยังอย่างเดิม อาจเป็นเราเองที่ไขว่คว้า ที่ตามหามันอยู่ร่ำไป ทั้งที่บ้างครั้งมองข้ามไปก็ได้ ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่าง ถ้าหากว่าเรานั้นไม่ตาม เมื่อนั้นเราเองก็ไม่ต้องเหนื่อย หยุดพักเรื่อยๆ เพื่อให้จิตใจได้คลายช้ำ หากว่าเราไม่รั้ง เมื่อนั้นเราเองก็ไม่ผิดหวัง หากไม่ได้ครอบครองสิ่งนั้น ก็ไม่มีวันที่จะเสียไป อาจดูเป็นคนที่ใจร้าย อาจดูเหมือนหัวใจไม่มี อาจดูเหมือนไม่สนใจที่มี ดูเหมือนคนที่เฉยชา แต่มันจำเป็นในบางครั้ง ที่เรานั้นต้องหยุดพักก่อน เพราะบางสิ่งนั้นก็จำเป็นต้องปล่อย บางครั้งจำยอมต้องวาง หากเรา ไม่ตาม ไม่ไข่วคว้า ไม่เก็บไว้ หรือไม่ครอบครอง สิ่งทั้งหลายมันก็ยังคงกอง ที่เดิมไม่เคยหายไป และวันเวลาที่ยังหมุน สิ่งเหล่านั้นก็ยังเคลื่อนไป หากว่าเรานั้นวิ่งตามไม่ไหว ก็ขอให้หยุดพักก่อน ถ้าหากว่าเรานั้นวิ่งตามไม่ไหว ก็ขอให้หยุดพักก่อน