ดอกแคที่อ้ายลืม
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| D#m | D#m |
| D#m | D#m |
| D#m | D#m |
| C# | C# A#m | D#m | D#m |
| B | C# || F# | D#m |
D#m หละจั่งว่าเปิดผ้ากั้ง หละจั่งว่าเปิดผ้ากั้ง มันอุกอั่งทางสิไป หละคิดถึงชายคนคอย สิจ่อยตายแล้วเดะพี่ หละคันบ่มีใจแล้ว เป็นหยังน้อจั่งมาหล่ำ ให้คิดนำแต่ทางอ้าย น้ำตาย้อยอยู่บ่เซา หละคันบ่จริงอย่ามาเว้า ให้เป็นข่าวคนถามหา หละตั้งใจมาน้อเผื่อฮัก หรือว่ามาแค่ลวงล่อ
| D#m | D#m || A#m C# | D#m |
| B C# | D#m || B C# | D#m |
| B C# | D#m || B C# | D#m |
โอ้D#mย.. เด้ชายเหลียวเบิ่งฟ้าเมฆาคล้อยต่ำเหลียวเบิ่งฟ้าเมฆาคล้อยต่ำคิดแต่นำทางอ้าย ผู้เคยได้ฮ่วมเคียงคนปากเกี้ยงแล้วใจเที่ยงบ่หนาฟังคำจาละมาหวานปานอ้อยเทียวมาต้อยมาออยน้อมาล่ำเทียวมาต้อยมาออยน้อมาล่ำคิดเถิงคำพี่เว้าโอ้ยแลงเช้าบ่ลืมเสียงตึ้ม ๆ คนโลดส่าเป็นแถวเหลียวเบิ่งแววสายตาพาวุ่นคนเคยคุ้นเคยโทรมาถามไถ่คนเคยคุ้นเคยโทรมาถามไถ่กะเดียวนี้หายมิดจ้อยไปแล้วบ่มา
สัญญาคงเป็นแค่ลมปาG#กใสบอกว่ารัก ใสบอกว่าอ้ายห่วงหายังจำทุกคำที่บอกบ่คิดว่าสิมาหลอกก็ยามเมื่อนอกสายตาหมดความหวานแล้วก็มาแปรเปลี่ยนมาหลอกให้หลงพากเพียรจนเรียนครบวิชาพอสิ้นเทอมก็มาเติมน้ำตาพอสิ้นเทอมก็มาเติมน้ำตาจบด้วยการบอกลD#mานั่งน้ำตาริG#น
กินแทนเข่าน้ำตาเฮาบ่ายเคิ่D#mงกินแทนเข่าน้ำตาเฮาบ่ายเคิ่งเหิงปานได๋แล้วอ้าย บ่มาใกล้หน่ายซังแคร์กันบ้างอย่าได้ห่างเมินหนีหรือว่าเป็นวิธีบอกลาของอ้ายใจเอ้ยใจ ใจเอ้ยใจหละส่างมาไลลืมส่งใจเอ้ยใจ ใจเอ้ยใจหละส่างมาไลลืมส่งหรือไปหลงคนย่องจั่งลืมน้องผู้คอย
ใจลอยไปกับสายลมหวG#นคือจั่งลมพัดครวญบอกข่าวคนไกลคำว่าแคร์ที่อ้ายเคยห่วงหาบัดนี้มาลืมสัญญาปล่อยป๋าลาไลคันบ่ฮักคันอ้ายบ่สนใจคันบ่ฮักคันอ้ายบ่สนใจดอกแคร์น้องที่ส่งไปD#mคงเหี่ยวเฉาโรยรG#า
คนผู้ถ่าน้ำตามาโหงหน่D#mวยคนผู้ถ่าน้ำตามาโหงหน่วยพ้อคนรวยเขาย่องมาลืมน้องผู่คอยไปมิดจ้อยมาลาปล่อยไกลหนีคำวจีเคยหวาน ล่วงนานมันล้มขมเอ้ยขม ขมเอ้ยขมหละเจ้าผู่ขมหมากเดื่อขมเอ้ยขม ขมเอ้ยขมหละเจ้าผู่ขมหมากเดื่อย่านเขาเฟื่อแล้วอ้ายบ่มาใกล้หน่ายแหนงหรือว่าแกล้งกันน้อพี่คนไกลหรือว่าแกล้งกันน้อพี่คนไกลน้ำตาไหลซอมทางบ่าวพี่ชายบ่มาพ้อบ่าวพี่ชายบ่มาพ้อ
| D#m | D#m |
| D#m | D#m |
| D#m | D#m |
| C# | C# A#m | D#m | D#m |
| B | C# || F# | D#m |

เนื้อเพลง ดอกแคที่อ้ายลืม บิว จิตรฉรีญาหละจั่งว่าเปิดผ้ากั้ง หละจั่งว่าเปิดผ้ากั้ง มันอุกอั่งทางสิไป หละคิดถึงชายคนคอย สิจ่อยตายแล้วเดะพี่ หละคันบ่มีใจแล้ว เป็นหยังน้อจั่งมาหล่ำ ให้คิดนำแต่ทางอ้าย น้ำตาย้อยอยู่บ่เซา หละคันบ่จริงอย่ามาเว้า ให้เป็นข่าวคนถามหา หละตั้งใจมาน้อเผื่อฮัก หรือว่ามาแค่ลวงล่อ โอ้ย เด้ชาย เหลียวเบิ่งฟ้าเมฆาคล้อยต่ำ เหลียวเบิ่งฟ้าเมฆาคล้อยต่ำ คิดแต่นำทางอ้าย ผู้เคยได้ฮ่วมเคียง คนปากเกี้ยงแล้วใจเที่ยงบ่หนา ฟังคำจาละมาหวานปานอ้อย เทียวมาต้อยมาออยน้อมาล่ำ เทียวมาต้อยมาออยน้อมาล่ำ คิดเถิงคำพี่เว้าโอ้ยแลงเช้าบ่ลืม เสียงตึ้มๆคนโลดส่าเป็นแถว เหลียวเบิ่งแววสายตาพาวุ่น คนเคยคุ้นเคยโทรมาถามไถ่ คนเคยคุ้นเคยโทรมาถามไถ่ กะเดียวนี้หายมิดจ้อยไปแล้วบ่มา สัญญาคงเป็นแค่ลมปาก ใสบอกว่ารัก ใสบอกว่าอ้ายห่วงหา ยังจำทุกคำที่บอก บ่คิดว่าสิมาหลอก ก็ยามเมื่อนอกสายตา หมดความหวาน แล้วก็มาแปรเปลี่ยน มาหลอกให้หลงพากเพียร จนเรียนครบวิชา พอสิ้นเทอมก็มาเติมน้ำตา พอสิ้นเทอมก็มาเติมน้ำตา จบด้วยการบอกลานั่งน้ำตาริน กินแทนเข่าน้ำตาเฮาบ่ายเคิ่ง กินแทนเข่าน้ำตาเฮาบ่ายเคิ่ง เหิงปานได๋แล้วอ้าย บ่มาใกล้หน่ายซัง แคร์กันบ้างอย่าได้ห่างเมินหนี หรือว่าเป็นวิธีบอกลาของอ้าย ใจเอ้ยใจ ใจเอ้ยใจ หละส่างมาไลลืมส่ง ใจเอ้ยใจ ใจเอ้ยใจ หละส่างมาไลลืมส่ง หรือไปหลงคนย่อง จั่งลืมน้องผู้คอย ใจลอยไปกับสายลมหวน คือจั่งลมพัดครวญบอกข่าวคนไกล คำว่าแคร์ที่อ้ายเคยห่วงหา บัดนี้มาลืมสัญญาปล่อยป๋าลาไล คันบ่ฮักคันอ้ายบ่สนใจ คันบ่ฮักคันอ้ายบ่สนใจ ดอกแคร์น้องที่ส่งไป คงเหี่ยวเฉาโรยรา คนผู้ถ่าน้ำตามาโหงหน่วย คนผู้ถ่าน้ำตามาโหงหน่วย พ้อคนรวยเขาย่องมาลืมน้องผู่คอย ไปมิดจ้อยมาลาปล่อยไกลหนี คำวจีเคยหวาน ล่วงนานมันล้ม ขมเอ้ยขม ขมเอ้ยขม หละเจ้าผู่ขมหมากเดื่อ ขมเอ้ยขม ขมเอ้ยขม หละเจ้าผู่ขมหมากเดื่อ ย่านเขาเฟื่อแล้วอ้าย บ่มาใกล้หน่ายแหนง หรือว่าแกล้งกันน้อพี่คนไกล หรือว่าแกล้งกันน้อพี่คนไกล น้ำตาไหลซอมทาง บ่าวพี่ชายบ่มาพ้อ บ่าวพี่ชายบ่มาพ้อ